Katten – Dierenartsenpraktijk Avalon (Heist-op-den-Berg)

Geplaatst op 27 april 20209 maart 2024 door admin

HCM

Dierenartsenpraktijk

AVALON

Hypertrofische CardioMyopathie (HCM)

bij de kat

HCM is veruit de meest voorkomende hartspieraandoening bij katten, ongeveer 10% van de totale kattenpopulatie wordt vroeg of laat getroffen.

Meestal zien we HCM bij katten van middelbare en hogere leeftijd, maar helaas komt het ook voor bij jongere dieren. Het komt vaker voor bij raskatten, maar even goed bij gewone huiskatten.

Wat is HCM (Hypertrofische CardioMyopathie)?

HCM of hypertrofische cardiomyopathie is veruit de meest voorkomende aandoening van de hartspier bij katten, waarbij de hartspier geleidelijk aan steeds dikker en dikker wordt.

Door de verdikte hartspier kan het hart minder bloed bevatten en gaat de pompfunctie systematisch achteruit. Vaak resulteert dit in hartfalen.

Oorzaken van HCM

Primaire HCM

De exacte oorzaak is nog niet volledig uitgeklaard. De hartziekte komt vaker voor bij raskatten (Britse Kortharen, Ragdoll, Maine Coon, Pers,…) en er zijn al enkele genmutaties bekend die tot de ontwikkeling van HCM leiden, waardoor een genetische/aangeboren factor vermoed wordt. Dit noemt men ook wel primaire HCM.

Secundaire HCM

Het is steeds belangrijk om onderliggende oorzaken uit te sluiten, vooraleer te besluiten tot de erfelijke vorm van HCM.

Een overactieve schildklier (hyperthyroïdie) en een hoge bloeddruk (hypertensie) kunnen leiden tot secundaire HCM. Er dient een bloedname en een bloeddrukmeting uitgevoerd te worden. Indien er sprake zou zijn van hypertensie en/of hyperthyroïdie, starten we hiervoor een behandeling op en kan de hartspier zich opnieuw verbeteren.

Myocarditis

Als laatste kan ook een hartspierontsteking (myocarditis) een sterke verdikking van de hartspier geven. Meestal gaat dit gepaard met koorts, algemene ziektesymptomen en een luid bijgeruis op het hart dat nooit eerder opgemerkt werd. Het onderscheid met een primaire HCM is niet altijd makkelijk te maken. Een bloedonderzoek kan een aanwijzing geven in de juiste richting, maar het antwoord ligt hier meestal in de opvolging: een hartspierontsteking kan zich herstellen, primaire HCM niet.

Tekenen van HCM

Sommige katten met HCM hebben helemaal geen symptomen. Op het lichamelijk onderzoek wordt soms een bijgeruis of een hartritmestoornis opgemerkt, maar dat is zeker niet altijd het geval.

De meest opvallende symptomen zijn ademhalingsklachten. In eerste instantie zal de ademhaling sneller zijn dan normaal. In een latere fase wordt de ademhaling ook moeilijker, waarbij de kat soms met open bek ademt, “hijgt zoals een hond” of een pompende buikademhaling heeft. In tegenstelling tot de mens en de hond, zal een kat met hartfalen niet hoesten.

Inspanningsintolerantie komt eveneens vaak voor, maar is voor katteneigenaars vaak moeilijk te herkennen. Doordat de pompfunctie slechter wordt, gaat er minder bloed naar de hoofdslagader die het lichaam voorziet van zuurstofrijk bloed. De kat heeft minder reserves en zal bij inspanning sneller moe zijn. Vaak schuilt het herkennen van inspanningsintolerantie in kleine dingen zoals niet meer willen spelen, vaker gaan liggen of minder op hoogtes springen.

Katten met HCM kunnen door zuurstoftekort ook flauwvallen. Dit is een kort en plots bewustzijnsverlies, meestal tijdens lopen, spelen of opwinding. De episode duurt meestal slechts enkele seconden, waarna de kat zich bijna meteen terug normaal gedraagt. Een blauwe tong kan tijdens dergelijke episode (of los daarvan) opvallen. Het is een ernstig symptoom dat wijst op zuurstoftekort en vraagt nazicht.

Bij katten met een vergevorderd (al dan niet vastgesteld) hartprobleem, kan een verhoogde gevoeligheid voor het ontwikkelen van bloedklonters voorkomen. Wanneer zo’n bloedklonter het hart verlaat, komt die typisch vast te zitten ter hoogte van de achterpoten met plotse, pijnlijke verlamming van de achterpoten tot gevolg. De prognose hiervan is erg slecht. Op de korte termijn overlijden de katten vaak aan de gevolgen van het vrijkomen van de opgestapelde gifstoffen wanneer de klonter zich oplost. Indien de kat de intensieve behandeling toch zou overleven, zien we op vaak herval binnen de 6-12 maanden.

Diagnose van HCM

Echocardiografie

Met echocardiografie wordt de dikte van de hartspier gemeten en vergeleken met de normaalwaarden op basis van het gewicht van de kat. Bij katten met HCM is de hartspier verdikt. Er kan op basis van de echo alleen echter niet gezegd worden of de aandoening primair of secundair is. Hiervoor is verdere opwerking nodig.

Bloed Onderzoek

Blablabla

Radiografie

Wanneer we vermoeden dat er zich vocht heeft opgestapeld rond de longen, nemen we een radiografie van de borstholte om de hoeveelheid vocht in te schatten.

Behandeling van HCM

Vochtafdrijvers

Indien de kat in hartfalen is, betekent dat dat ze vocht opstapelt in of rond de longen (of in zeldzame gevallen in haar buik). Hiervoor worden vochtafdrijvers opgestart. Daarnaast wordt vocht dat aanwezig is rondom de longen – vrij in de borstkas dus – best aangeprikt en verwijderd om het katje snel comfort te bieden.

Bloedverdunners

Wanneer we op de echocardiografie zien dat de hartboezems (atria) toegenomen zijn in grootte, starten we preventief bloedverdunners op. De vergrote boezems verhogen immers de kans tot klontervorming aangezien het bloed daar niet weg kan en stil komt te staan.

Anti-aritmica

Katten met een hartritmestoornis worden op anti-aritmica gezet (vaak beta-blokkers) om de ritmestoornis zo goed mogelijk onder controle te krijgen.

Opvolging en prognose van MVD

Opvolging

Eens hartmedicatie moet worden opgestart, blijft dit levenslang nodig. Met de evolutie van de ziekte kan het zelfs nodig zijn dat dosissen verhoogd worden of extra medicatie opgestart wordt. De opvolging van een katje met HCM is heel belangrijk en zal bestaan uit regelmatige controles met herhalen van de echocardiografie, overlopen van de klinische klachten (en de ademhalingsfrequentie in rust thuis geteld) en bloedonderzoeken naarmate de ziekte vordert.

Naast regelmatige controles in de praktijk, bestaat ook een eenvoudige opvolgingstool voor thuis! Het tellen van de ademhaling in rust, geeft een goed idee over het ontstaan van vocht op de longen, is makkelijk uit te voeren en is heel gevoelig aan verandering. Eén beweging van de borstkas naar boven en naar beneden telt als één ademhaling. De frequentie per minuut wordt best geteld als de hond erg rustig is of slaapt. Een normale ademhalingsfrequentie in rust thuis ligt onder de 30 keer per minuut. Tussen de 30 en de 40 ademhalingen per minuut is een beetje een grijze zone, boven de 40 keer per minuut is te snel. Hierbij is vooral de individuele evolutie en tendens van belang. De ademhalingsfrequentie wordt dus best ergens op een blaadje genoteerd en bijgehouden.

Prognose

HCM is ongeneeslijk. Het is de bedoeling van de medicatie om de kat een zo lang en comfortabel mogelijk leven te bieden. Eens er sprake is van hartfalen, bedraagt de gemiddelde overlevingstijd – met medicatie – één jaar.

Liersesteenweg 146, 2220 Heist-op-den-Berg – Tel. (015) 25 39 89

Geplaatst op 9 april 20206 mei 2021 door admin

Hyperthyroidie

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-9978efd281a875b8c6cf6b2cc830b6fc' }}

Dierenartsenpraktijk

AVALON

Hyperthyroïdie bij de kat

Hyperthyroïdie is een aandoening waarbij de schildklier teveel hormonen produceert. Het is dé meest voorkomende ziekte van het hormoonstelsel van de kat.

Schildklierhormonen regelen de snelheid van de stofwisseling van het lichaam. Bij een te hoge productie van schildklierhormonen gaat de interne motor in “overdrive”.

Wanneer geen behandeling wordt ingesteld, is deze ziekte potentieel dodelijk. Gelukkig zijn er verschillende succesvolle behandelingen mogelijk.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-e2f38bfe71fd4ba701b1b68e3ac7c6b2' }}

Tekenen van hyperthyroïdie

In 98% van de gevallen wordt hyperthyroïdie veroorzaakt door een goedaardige zwelling van de schildklieren met overproductie van hormonen tot gevolg. Slecht 2% van de katten met hyperthyroïdie hebben een kwaadaardige tumor in de schildklier, wat succesvolle behandeling haast onmogelijk maakt.

De ziekte komt haast uitsluitend bij katten op leeftijd voor, gemiddeld ouder dan 8 jaar.

Vaak voorkomende symptomen zijn:

Vermageren, ondanks verhoogde eetlust
Veranderingen in het gedrag: rusteloos, snel geïrriteerd, veel miauwen
Braken en diarree
Veel drinken en veel plassen
Slecht verzorgde vacht
Opzoeken van koele plekken

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-e5f407606810649325d48a3b77d1f2c0' }}

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-2b4106767daa357db1949eeaf81c6785' }}

Mogelijke complicaties

Hartfalen: het hart wordt door de verhoogde hoeveelheid schildklierhormonen gestimuleerd om sneller en krachtiger te kloppen. Dit kan leiden tot uitputting en oprekking van de hartspier
Hoge bloeddruk: dit kan op zijn beurt leiden tot beschadiging van organen zoals de ogen, de nieren, het hart en de hersenen.
Nierfalen: katten met overactieve schildklier hebben vaak een verminderde nierfunctie zonder dat we dit kunnen aantonen in het bloed. Controle van de nierwaarden na opstart van een behandeling is dan ook zeer belangrijk om dit “verdoken” nierfalen op te sporen.

Diagnose van hyperthyroïdie

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-e47981f7f9f062f1295dc584494872a8' }}

Algemeen onderzoek

Een algemeen onderzoek levert vaak al een aantal verdachte signalen op, zoals versnelde hartslag, slechte vacht en soms is een vergrootte schildklier voelbaar in de hals

Bloedonderzoek

Hierbij bepalen we de hoeveelheid schildklierhormonen in het bloed. Deze test kan direct in onze praktijk uitgevoerd worden waarbij we na een halfuurtje de resultaten hebben. We kijken ook na of er geen andere aandoeningen zijn om rekening mee te houden in de keuze van de behandeling.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-5ac40432be8e5482c8692c3577fc8468' }}

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-5cd48d36e4252a93c4151dbe4884f20f' }}

Scintigrafie

Dit is een scan waarbij de schildklieren zichtbaar worden gemaakt na injectie met een kleine hoeveelheid radioactief technetium. Dit wordt aangeraden wanneer chirurgisch ingegrepen wordt.

Behandeling van hyperthyroïdie

Er zijn 4 manieren om hyperthyroïdie bij de kat te behandelen. De leeftijd van de kat, de ernst van de vergroting en de mate van complicaties zijn aspecten die de beste manier van behandelen bepalen. Elke methode heeft voordelen en nadelen.

Medicatie

Voor deze behandeling is er maar één medicijn in Europa geregistreerd: thiamazole. Het medicijn vermindert de productie en afgifte van hormonen door de schildklier.

Toediening kan gebeuren in de vorm van een tablet of siroop, en moet twee maal per dag gebeuren. Na 3-4 weken wordt een bloedonderzoek uitgevoerd om te kijken of de dosis volstaat om de schildklier voldoende te onderdrukken. Indien de dosis op punt staat is een controle 1 tot 2 maal per jaar voldoende.

VOORDELEN:

relatief goedkoop
bij eigen dierenarts mogelijk
mogelijk bij nierfalen

NADELEN:

levenslang medicatie toedienen
soms bijwerkingen, vooral jeuk (verdwijnen bij stoppen met medicatie)

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-049c808c6852e983b778f14dd9a49cf3' }}

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-3b8fd0b4539c43cdae29c0a188e92f04' }}

Operatie

Het doel van de operatie is het verwijderen van al het aangetaste schildklierweefsel, zonder de bijschildklier (die er vlak tegenaan ligt) te beschadigen. Veelal wordt er eerst een scintigrafie uitgevoerd om het aangetaste weefsel te identificeren. Indien de operatie succesvol is, behoeft uw kat nadien geen medicatie meer.

VOORDELEN:

definitieve oplossing

NADELEN:

kostprijs (scintigrafie en operatie)
risico op complicaties
niet bij nierfalen

Radio-actief jodium

Het radio-actief jodium wordt via een injectie aan de kat toegediend, vervolgens wordt het opgenomen in het abnormale schildklierweefsel. Er vindt een opeenstapeling plaats van een klein beetje radioactief materiaal in het zieke weefsel. De radioactieve straling vernietigt lokaal het abnormale schildklierweefsel, maar geeft geen beschadiging van het omringende weefsel.

VOORDELEN:

definitieve oplossing
op lange termijn goedkoper dan medicatie

NADELEN:

alleen in Gent beschikbaar
opname van minstens 1 week in de kliniek, gevolgd door quarantaine thuis (omwille van radio-activiteit)
minder geschikt bij nierfalen

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-a62de723bcb7235bb0814490f5d4c670' }}

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-52d9f6e71a25fbd16a347b505af4ad0d' }}

Aangepaste voeding

Hill’s heeft een speciale voeding ontwikkeld die weinig jodium bevat: Hill’s Presciption Dieet y/d. In deze voeding zit precies genoeg jodium voor een normale schildklierfunctie, maar onvoldoende om overdreven productie van schildklierhormoon mogelijk te maken. Het is dan niet meer nodig medicatie te geven of een operatie uit te voeren. Deze optie is uitsluitend geschikt voor alleen levende binnenkatten. De kat mag immers écht helemaal niets anders eten. Zelfs wat kruimels oplikken kan de werking van het dieet teniet doen.

VOORDELEN

geen medicatie of operatie nodig
betaalbaar
mogelijk bij beginnend nierfalen

NADELEN:

enkel binnenhuiskatten die alleen leven
niet aangewezen bij ernstig nierfalen

Liersesteenweg 146, 2220 Heist-op-den-Berg – Tel. (015) 25 39 89

Geplaatst op 1 februari 20198 maart 2024 door admin

Blaasontsteking kat

Dierenartsenpraktijk

AVALON

Blaasontsteking bij de kat

Hoewel de term blaasontsteking bij de meeste mensen doet vermoeden dat het om een bacteriële infectie gaat, is dit bij katten zelden het geval. Bij katten jonger dan 10 jaar speelt maar in 5% van de gevallen een bacteriële infectie een rol. Een belangrijke oorzaak van blaasontsteking bij de kat is stress.We onderscheiden twee grote groepen van blaasontsteking, namelijk deze mét blaasgruis en deze zónder blaasgruis. Het maken van een onderscheid is belangrijk in de diagnostiek en zeer bepalend voor de behandeling!

Tekenen van blaasontsteking

Onderstaande tekenen kunnen wijzen op een blaasontsteking, zowel bij katers als bij kattinnen:

Vaak naar de bak om te plassen
Klagelijk miauwen bij het plassen
Kleine beetjes plassen
Persen op de urine
Likken van de penis
Buiten de bak plassen
Bloed bij de urine

!!! SPOEDGEVAL !!!

Als uw kater NIET meer kan plassen is dit een spoedgeval. De blaas vult zich steeds verder, terwijl de urine geen kant op kan. Hiervan ondervinden de nieren schade en de blaas kan scheuren. Uw kat wordt sloom, wil niet eten en kan gaan braken. Hij loopt raar en heeft veel buikpijn. Hij zit op de bak, zit te persen, maar er komt geen druppel urine.

Uw kat kan overlijden als gevolg van hoge nierwaarden en hartritmestoornissen door een hoog kalium. De verstopping in de plasbuis (propje blaasgruis, bloed en/of slijm) moet zo snel mogelijk opgeheven worden. Omdat een kater een veel smallere plasbuis heeft dan een poes, komt dit probleem vooral voor bij katers. Als de plasbuis van uw kat verstopt is, plaatst de dierenarts een katheter in en moet de kat aan het infuus in onze opname verblijven. Hierbij controleren we eventueel ook de nierwaarden en het kalium in het bloed.

Oorzaken van blaasontsteking

We kunnen blaasontsteking bij de kat onderverdelen in 2 grote groepen, naargelang de oorzaak:

FIC (Feliene Idiopatische Cystitis)

Deze vorm van ontsteking is verantwoordelijk voor meer dan 60% van de aandoeningen van de urinewegen bij de kat. Een zeer belangrijke rol is weggelegd voor stress in al zijn vormen: meerdere katten in huis, veranderde gewoontes, te weinig kattenbakken,… Ook overgewicht is een ernstige risicofactor.Deze katten hervallen vaak, tenzij de stress en het overgewicht aangepakt worden.

Blaasgruis of Blaasstenen

(Struviet of Oxalaat)

De tweede meest voorkomende oorzaak van blaasontsteking bij katten is kristalvorming en urinestenen. De kristallen worden in de urineblaas gevormd. Dit komt onder andere door een te hoog mineraalgehalte in de voeding en door stoornissen in het metabolisme van het dier.

Deze kristallen kunnen samenklonteren tot pijnlijke stenen. Zij zullen een chronische blaasontsteking veroorzaken door constante irritatie van de blaaswand. Ze kunnen ook samen met andere cellen en/of eiwitten in de urine pluggen vormen die het plaskanaal verstoppen.

Naast de 2 grote groepen van oorzakelijke facturen voor blaasontsteking, zijn er ook een aantal bijdragende factoren. Deze factoren vergroten het risico op het ontstaan van problemen, zonder écht aan de oorzaak te liggen:

Overgewicht en te weinig lichaamsbeweging
Te weinig drinken, waardoor de urine geconcentreerder wordt
Verkeerde voeding met te veel magnesium
Een te hoge zuurtegraad van de urine
Minder vaak voorkomende oorzaken: poliepen in de blaas, blaastumoren en aangeboren afwijkingen van de blaas

Diagnostische onderzoeken

Echografie

Met echografie brengen we de inhoud van de blaas in beeld. Normale urine is zwart, wanneer er gruis aanwezig is in de blaas, zien we een grijze stippeling. Blaasstenen zijn ook duidelijk te zien (op dit beeldje zie je duidelijk 3 steentjes in de blaas)

Urine Onderzoek

Het urine onderzoek is onmisbaar voor een juiste diagnose. We controleren de dichtheid van de urine, gaan na of er ontsteking aanwezig is, en gaan met de microscoop op zoek naar blaasgruis.

Daarnaast sturen we de urine naar het labo om een kweek te laten uitvoeren, om zeker te zijn dat er geen bacteriële infectie aanwezig is.

Radiografie

Bij vermoeden van problemen hogerop in het urinestelsel (nieren, ureters,…) kunnen we overgaan tot radiografie om steentjes op te sporen.

Behandeling van blaasontsteking

De behandeling is uiteraard grotendeels afhankelijk van de oorzaak van de blaasontsteking, en kunnen we dus ook opdelen in 2 grote groepen:

FIC (dus zonder gruis)

Ontstekingsremmers, die ook de pijn verminderen
Aangepaste voeding zoals Royal Canin Urinary of Hill’s Metabolic Urinary Stress (wanneer ook overgewicht een rol speelt)
De kat meer doen drinken, bv door het plaatsen van een drinkfontein voor katten. De wateropname verhogen kan ook door het aanbieden van blikvoer, dat bevat immers veel meer water dan droogvoer; u kunt ook de brokjes nat maken
Antibiotica worden gebruikt indien het toch een bacteriële infectie betreft
Overgewicht aanpakken als uw kat te dik is. Indien mogelijk zorgen voor meer beweging, door regelmatig te spelen met uw kat
Verminder de stress waar mogelijk. Een Feliway verdamper kan helpen om de kat meer op zijn gemak te stellen. Bij meerdere katten in huis, zorgt u voor voldoende kattenbakken (vuistregel: aantal katten +1 = aantal kattenbakken)
Blaasontspanners, indien de blaaswand te fel verdikt en geïrriteerd is en zorgt voor verhoogde persdrang

Blaasgruis

Alle maatregelen voor FIC zijn ook hier van toepassing. Daarnaast dient ook het blaasgruis opgelost te worden. Indien het gaat om struviet, kan dit aangepakt worden met voeding alleen. Bij oxalaat-kristallen is het meestal ook nodig om chirurgisch in te grijpen, en de steentjes te verwijderen uit de blaas.Wanneer het gaat om een kater die niet meer kan plassen, is kordaat ingrijpen door middel van sondage en spoelen van de blaas aangewezen. Dit omdat het hier gaat om een levensbedreigende aandoening. Wanneer de kat terug stabiel is, kan er overgegaan worden tot onderstaande maatregelen. In alle gevallen is het noodzakelijk om de voeding van uw kat aan te passen, met als doel het milieu in de blaas minder gunstig te maken voor de vorming van kristallen. Enerzijds door de zuurtegraad (pH) van de urine te normaliseren; en anderzijds door minder bouwstenen voor de kristallen (magnesium of calcium) aan te voeren.Regelmatige controles van de urine, zijn nodig om de resultaten van de behandeling op te volgen. Na 6 weken aangepaste voeding, komt u urine brengen ter controle. Is de urine minder geconcentreerd, de zuurtegraad goed en zijn er geen kristallen meer aanwezig, dan heeft de voeding en de verhoogde drankopname zijn werk gedaan. Na 3 maanden brengt u nogmaals urine binnen. Dan beslissen we of uw kat weer normale voeding mag hebben (liefst eveneens met een preventieve S/O-index). Bij katers is het in verband met de risico’s op verstopping en de gevolgen daarvan aan te raden de voeding levenslang te geven.

Chirurgisch ingrijpen

Bij hardnekkige gevallen van katers die regelmatig hervallen in spoedeisende blokkage, kan het nodig zijn om chirurgisch de penis te verwijderen. Er wordt dan een plasopening gemaakt onder de anus (zoals bij de kattin). Op die manier is het risico op verstopping fel verminderd omdat de nauwe doorgang door de penis weggenomen werd. Uw kat kan dan zonder pijn bij het plassen verder. Uiteraard wordt deze ingreep alleen uitgevoerd wanneer het écht niet anders kan!

Tips nodig om de stress bij uw kat te verlagen?

Bekijk onderstaand filmpje

Liersesteenweg 146, 2220 Heist-op-den-Berg – Tel. (015) 25 39 89

Geplaatst op 1 februari 20199 maart 2024 door admin

Vaccinatie op maat van uw kat

Dierenartsenpraktijk

AVALON

Vaccinatie

op maat van uw kat

De afgelopen jaren zijn er grote veranderingen geweest in de aanbevelingen rond de vaccinatie van onze huisdieren.

Recent publiceerde de WSAVA (World Small Animal Veterinary Association) nieuwe richtlijnen voor de vaccinatie van katten.

Doel is om de vaccinatie aan te passen aan de levensomstandigheden van uw kat, en de hoeveelheid vaccins te beperken tot hetgeen écht noodzakelijk is.

In dit artikel lichten we kort de nieuwe richtlijnen toe.

Twee groepen katten

Bij de kat zijn de noodzakelijke vaccins afhankelijk van de levensstijl van uw kat. De WSAVA maakt onderscheid tussen katten die grote risico’s lopen, de HIGH RISK katten; en diegenen die minder blootgesteld worden aan ziektekiemen, de LOW RISK katten.

HIGH RISK katten

Katten die contact hebben met soortgenoten behoren automatisch tot deze groep. Uiteraard denken we dan aan katten die buiten rondlopen, maar ook wanneer uw kat naar pension gaat tijdens uw vakantie komt ze in contact met andere poezen. Katten die deelnemen aan shows of waarmee gekweekt wordt, lopen ook een hoger risico.

LOW RISK katten

Tot deze groep behoren de katten die nooit buiten komen en geen contact hebben met soortgenoten. Als bron van besmetting gelden hier enerzijds de huisgenoten (mensen of andere dieren); en anderzijds vlooien, die overbrenger kunnen zijn van het Leukose-virus. Een degelijke preventie van vlooien blijft dus onmisbaar!

Vaccinatie richtlijnen WSAVA

Afhankelijk van de groep waarin uw kat thuishoort, passen we een aangepast vaccinatie-protocol toe.

HIGH RISK katten

Voor deze katten is een goede bescherming tegen kattenziekte (parvo), niesziekte (Calici en Herpes) én leukose belangrijk.

Voor kittens starten we met vaccinatie op 9, 12 en 16 weken. Een herhaling op de leeftijd van 6 maanden en nogmaals op 1 jaar oud, zorgt voor langdurige bescherming tegen kattenziekte (3 jaar) en leukose (2 jaar). Niesziekte (Calici en Herpes) breekt makkelijker door de bescherming van het vaccin, waardoor jaarlijks vaccineren tegen niesziekte nodig blijft.

LOW RISK katten

Gezien deze katten minder risico lopen op besmetting, is jaarlijks vaccineren niet strikt noodzakelijk. Een herhaling elke 3 jaar houdt de afweer voldoende in stand. Vaccinatie tegen Leukose is niet nodig bij strikte vlooienpreventie.

Voor kittens starten we met vaccinatie op 9, 12 en 16 weken. Een herhaling op 6 maanden en nogmaals op 1 jaar oud, zorgt voor een langdurige bescherming, gezien het beperkte besmettingsrisico.

Een jaarlijkse controle blijft aangeraden, omdat katten meesters zijn in verbergen van ziekte.

Wanneer uw kat gevaccineerd wordt volgens het oude schema, en u wil overstappen op het nieuwe schema, dan is dit geen probleem.

Voor de katten uit de High Risk groep is een éénmalige hervaccinatie (na 4 weken) voor leukose nodig om de langere bescherming van 2 jaar te garanderen. Dit omdat we een ander merk van vaccin gebruiken, waarin een andere stam van het leukose virus gebruikt is.

Voor de katten uit de Low Risk groep zijn geen bijkomende herhalingen nodig.

Heeft u vragen bij deze nieuwe richtlijnen, of weet u niet zeker tot welke groep uw kat behoort? Contacteer ons gerust, wij geven met plezier de nodige verduidelijking! Indien u niet zeker bent over de vaccinatie-status van uw kat, maak even een afspraak voor een gezondheidscontrole en vergeet uw boekje niet. Wij kijken meteen de vaccinaties van uw kat na en maken deze in orde waar nodig.

Liersesteenweg 146, 2220 Heist-op-den-Berg – Tel. (015) 25 39 89