Geplaatst op

Blaasontsteking kat

Blaasontsteking bij de kat

Hoewel de term blaasontsteking bij de meeste mensen doet vermoeden dat het om een bacteriële infectie gaat, is dit bij katten zelden het geval. Bij katten jonger dan 10 jaar speelt maar in 5% van de gevallen een bacteriële infectie een rol. Een belangrijke oorzaak van blaasontsteking bij de kat is stress.We onderscheiden twee grote groepen van blaasontsteking, namelijk deze mét blaasgruis en deze zónder blaasgruis. Het maken van een onderscheid is belangrijk in de diagnostiek en zeer bepalend voor de behandeling!

Tekenen van blaasontsteking

Onderstaande tekenen kunnen wijzen op een blaasontsteking, zowel bij katers als bij kattinnen:

  • Vaak naar de bak om te plassen
  • Klagelijk miauwen bij het plassen
  • Kleine beetjes plassen
  • Persen op de urine
  • Likken van de penis
  • Buiten de bak plassen
  • Bloed bij de urine

!!! SPOEDGEVAL !!!

Als uw kater NIET meer kan plassen is dit een spoedgeval. De blaas vult zich steeds verder, terwijl de urine geen kant op kan. Hiervan ondervinden de nieren schade en de blaas kan scheuren. Uw kat wordt sloom, wil niet eten en kan gaan braken. Hij loopt raar en heeft veel buikpijn. Hij zit op de bak, zit te persen, maar er komt geen druppel urine.

Uw kat kan overlijden als gevolg van hoge nierwaarden en hartritmestoornissen door een hoog kalium. De verstopping in de plasbuis (propje blaasgruis, bloed en/of slijm) moet zo snel mogelijk opgeheven worden. Omdat een kater een veel smallere plasbuis heeft dan een poes, komt dit probleem vooral voor bij katers. Als de plasbuis van uw kat verstopt is, plaatst de dierenarts een katheter in en moet de kat aan het infuus in onze opname verblijven. Hierbij controleren we eventueel ook de nierwaarden en het kalium in het bloed.

Oorzaken van blaasontsteking

We kunnen blaasontsteking bij de kat onderverdelen in 2 grote groepen, naargelang de oorzaak:

FIC (Feliene Idiopatische Cystitis)

Deze vorm van ontsteking is verantwoordelijk voor meer dan 60% van de aandoeningen van de urinewegen bij de kat. Een zeer belangrijke rol is weggelegd voor stress in al zijn vormen: meerdere katten in huis, veranderde gewoontes, te weinig kattenbakken,… Ook overgewicht is een ernstige risicofactor.Deze katten hervallen vaak, tenzij de stress en het overgewicht aangepakt worden.

Blaasgruis of Blaasstenen

(Struviet of Oxalaat)

De tweede meest voorkomende oorzaak van blaasontsteking bij katten is kristalvorming en urinestenen. De kristallen worden in de urineblaas gevormd. Dit komt onder andere door een te hoog mineraalgehalte in de voeding en door stoornissen in het metabolisme van het dier.

Deze kristallen kunnen samenklonteren tot pijnlijke stenen. Zij zullen een chronische blaasontsteking veroorzaken door constante irritatie van de blaaswand. Ze kunnen ook samen met andere cellen en/of eiwitten in de urine pluggen vormen die het plaskanaal verstoppen.

Naast de 2 grote groepen van oorzakelijke facturen voor blaasontsteking, zijn er ook een aantal bijdragende factoren. Deze factoren vergroten het risico op het ontstaan van problemen, zonder écht aan de oorzaak te liggen:

  • Overgewicht en te weinig lichaamsbeweging
  • Te weinig drinken, waardoor de urine geconcentreerder wordt
  • Verkeerde voeding met te veel magnesium
  • Een te hoge zuurtegraad van de urine
  • Minder vaak voorkomende oorzaken: poliepen in de blaas, blaastumoren en aangeboren afwijkingen van de blaas 

Diagnostische onderzoeken

Echografie

Met echografie brengen we de inhoud van de blaas in beeld. Normale urine is zwart, wanneer er gruis aanwezig is in de blaas, zien we een grijze stippeling. Blaasstenen zijn ook duidelijk te zien (op dit beeldje zie je duidelijk 3 steentjes in de blaas) 

Urine Onderzoek

Het urine onderzoek is onmisbaar voor een juiste diagnose. We controleren de dichtheid van de urine, gaan na of er ontsteking aanwezig is, en gaan met de microscoop op zoek naar blaasgruis.

Daarnaast sturen we de urine naar het labo om een kweek te laten uitvoeren, om zeker te zijn dat er geen bacteriële infectie aanwezig is.

Radiografie

Bij vermoeden van problemen hogerop in het urinestelsel (nieren, ureters,…) kunnen we overgaan tot radiografie om steentjes op te sporen.

Behandeling van blaasontsteking

De behandeling is uiteraard grotendeels afhankelijk van de oorzaak van de blaasontsteking, en kunnen we dus ook opdelen in 2 grote groepen:

FIC (dus zonder gruis)

  • Ontstekingsremmers, die ook de pijn verminderen
  • Aangepaste voeding zoals Royal Canin Urinary of Hill’s Metabolic Urinary Stress (wanneer ook overgewicht een rol speelt)
  • De kat meer doen drinken, bv door het plaatsen van een drinkfontein voor katten. De wateropname verhogen kan ook door het aanbieden van blikvoer, dat bevat immers veel meer water dan droogvoer; u kunt ook de brokjes nat maken
  • Antibiotica worden gebruikt indien het toch een bacteriële infectie betreft
  • Overgewicht aanpakken als uw kat te dik is. Indien mogelijk zorgen voor meer beweging, door regelmatig te spelen met uw kat
  • Verminder de stress waar mogelijk. Een Feliway verdamper kan helpen om de kat meer op zijn gemak te stellen. Bij meerdere katten in huis, zorgt u voor voldoende kattenbakken (vuistregel: aantal katten +1 = aantal kattenbakken)
  • Blaasontspanners, indien de blaaswand te fel verdikt en geïrriteerd is en zorgt voor verhoogde persdrang

Blaasgruis

Alle maatregelen voor FIC zijn ook hier van toepassing. Daarnaast dient ook het blaasgruis opgelost te worden. Indien het gaat om struviet, kan dit aangepakt worden met voeding alleen. Bij oxalaat-kristallen is het meestal ook nodig om chirurgisch in te grijpen, en de steentjes te verwijderen uit de blaas.Wanneer het gaat om een kater die niet meer kan plassen, is kordaat ingrijpen door middel van sondage en spoelen van de blaas aangewezen. Dit omdat het hier gaat om een levensbedreigende aandoening. Wanneer de kat terug stabiel is, kan er overgegaan worden tot onderstaande maatregelen. In alle gevallen is het noodzakelijk om de voeding van uw kat aan te passen, met als doel het milieu in de blaas minder gunstig te maken voor de vorming van kristallen. Enerzijds door de zuurtegraad (pH) van de urine te normaliseren; en anderzijds door minder bouwstenen voor de kristallen (magnesium of calcium) aan te voeren.Regelmatige controles van de urine, zijn nodig om de resultaten van de behandeling op te volgen. Na 6 weken aangepaste voeding, komt u urine brengen ter controle. Is de urine minder geconcentreerd, de zuurtegraad goed en zijn er geen kristallen meer aanwezig, dan heeft de voeding en de verhoogde drankopname zijn werk gedaan. Na 3 maanden brengt u nogmaals urine binnen. Dan beslissen we of uw kat weer normale voeding mag hebben (liefst eveneens met een preventieve S/O-index). Bij katers is het in verband met de risico’s op verstopping en de gevolgen daarvan aan te raden de voeding levenslang te geven.

Chirurgisch ingrijpen

Bij hardnekkige gevallen van katers die regelmatig hervallen in spoedeisende blokkage, kan het nodig zijn om chirurgisch de penis te verwijderen. Er wordt dan een plasopening gemaakt onder de anus (zoals bij de kattin). Op die manier is het risico op verstopping fel verminderd omdat de nauwe doorgang door de penis weggenomen werd. Uw kat kan dan zonder pijn bij het plassen verder. Uiteraard wordt deze ingreep alleen uitgevoerd wanneer het écht niet anders kan!

Tips nodig om de stress bij uw kat te verlagen?

Bekijk onderstaand filmpje