Categorie: Katten

Geplaatst op door

HCM

Hypertrofische CardioMyopathie (HCM)

bij de kat

HCM is veruit de meest voorkomende hartspieraandoening bij katten, ongeveer 10% van de totale kattenpopulatie wordt vroeg of laat getroffen.

Meestal zien we HCM bij katten van middelbare en hogere leeftijd, maar helaas komt het ook voor bij jongere dieren. Het komt vaker voor bij raskatten, maar even goed bij gewone huiskatten.

Wat is HCM (Hypertrofische CardioMyopathie)?

HCM of hypertrofische cardiomyopathie is veruit de meest voorkomende aandoening van de hartspier bij katten, waarbij de hartspier geleidelijk aan steeds dikker en dikker wordt.

Door de verdikte hartspier kan het hart minder bloed bevatten en gaat de pompfunctie systematisch achteruit. Vaak resulteert dit in hartfalen.

Oorzaken van HCM

Primaire HCM

De exacte oorzaak is nog niet volledig uitgeklaard. De hartziekte komt vaker voor bij raskatten (Britse Kortharen, Ragdoll, Maine Coon, Pers,…) en er zijn al enkele genmutaties bekend die tot de ontwikkeling van HCM leiden, waardoor een genetische/aangeboren factor vermoed wordt. Dit noemt men ook wel primaire HCM.

Secundaire HCM

Het is steeds belangrijk om onderliggende oorzaken uit te sluiten, vooraleer te besluiten tot de erfelijke vorm van HCM.

Een overactieve schildklier (hyperthyroïdie) en een hoge bloeddruk (hypertensie) kunnen leiden tot secundaire HCM. Er dient een bloedname en een bloeddrukmeting uitgevoerd te worden. Indien er sprake zou zijn van hypertensie en/of hyperthyroïdie, starten we hiervoor een behandeling op en kan de hartspier zich opnieuw verbeteren. 

Myocarditis

Als laatste kan ook een hartspierontsteking (myocarditis) een sterke verdikking van de hartspier geven. Meestal gaat dit gepaard met koorts, algemene ziektesymptomen en een luid bijgeruis op het hart dat nooit eerder opgemerkt werd. Het onderscheid met een primaire HCM is niet altijd makkelijk te maken. Een bloedonderzoek kan een aanwijzing geven in de juiste richting, maar het antwoord ligt hier meestal in de opvolging: een hartspierontsteking kan zich herstellen, primaire HCM niet.

Tekenen van HCM

Sommige katten met HCM hebben helemaal geen symptomen. Op het lichamelijk onderzoek wordt soms een bijgeruis of een hartritmestoornis opgemerkt, maar dat is zeker niet altijd het geval. 

De meest opvallende symptomen zijn ademhalingsklachten. In eerste instantie zal de ademhaling sneller zijn dan normaal. In een latere fase wordt de ademhaling ook moeilijker, waarbij de kat soms met open bek ademt, “hijgt zoals een hond” of een pompende buikademhaling heeft. In tegenstelling tot de mens en de hond, zal een kat met hartfalen niet hoesten.

Inspanningsintolerantie komt eveneens vaak voor, maar is voor katteneigenaars vaak moeilijk te herkennen. Doordat de pompfunctie slechter wordt, gaat er minder bloed naar de hoofdslagader die het lichaam voorziet van zuurstofrijk bloed. De kat heeft minder reserves en zal bij inspanning sneller moe zijn. Vaak schuilt het herkennen van inspanningsintolerantie in kleine dingen zoals niet meer willen spelen, vaker gaan liggen of minder op hoogtes springen. 

Katten met HCM kunnen door zuurstoftekort ook flauwvallen. Dit is een kort en plots bewustzijnsverlies, meestal tijdens lopen, spelen of opwinding. De episode duurt meestal slechts enkele seconden, waarna de kat zich bijna meteen terug normaal gedraagt. Een blauwe tong kan tijdens dergelijke episode (of los daarvan) opvallen. Het is een ernstig symptoom dat wijst op zuurstoftekort en vraagt nazicht.

Bij katten met een vergevorderd (al dan niet vastgesteld) hartprobleem, kan een verhoogde gevoeligheid voor het ontwikkelen van bloedklonters voorkomen. Wanneer zo’n bloedklonter het hart verlaat, komt die typisch vast te zitten ter hoogte van de achterpoten met plotse, pijnlijke verlamming van de achterpoten tot gevolg. De prognose hiervan is erg slecht. Op de korte termijn overlijden de katten vaak aan de gevolgen van het vrijkomen van de opgestapelde gifstoffen wanneer de klonter zich oplost. Indien de kat de intensieve behandeling toch zou overleven, zien we op vaak herval binnen de 6-12 maanden.

Diagnose van HCM

Echocardiografie

Met echocardiografie wordt de dikte van de hartspier gemeten en vergeleken met de normaalwaarden op basis van het gewicht van de kat. Bij katten met HCM is de hartspier verdikt. Er kan op basis van de echo alleen echter niet gezegd worden of de aandoening primair of secundair is. Hiervoor is verdere opwerking nodig.

Bloed Onderzoek

Radiografie

Wanneer we vermoeden dat er zich vocht heeft opgestapeld rond de longen, nemen we een radiografie van de borstholte om de hoeveelheid vocht in te schatten.

Behandeling van HCM

Vochtafdrijvers

Indien de kat in hartfalen is, betekent dat dat ze vocht opstapelt in of rond de longen (of in zeldzame gevallen in haar buik). Hiervoor worden vochtafdrijvers opgestart. Daarnaast wordt vocht dat aanwezig is rondom de longen – vrij in de borstkas dus – best aangeprikt en verwijderd om het katje snel comfort te bieden.

Bloedverdunners

Wanneer we op de echocardiografie zien dat de hartboezems (atria) toegenomen zijn in grootte, starten we preventief bloedverdunners op. De vergrote boezems verhogen immers de kans tot klontervorming aangezien het bloed daar niet weg kan en stil komt te staan. 

Anti-aritmica

Katten met een hartritmestoornis worden op anti-aritmica gezet (vaak beta-blokkers) om de ritmestoornis zo goed mogelijk onder controle te krijgen.

Opvolging en prognose van HCM

Opvolging

Eens hartmedicatie moet worden opgestart, blijft dit levenslang nodig. Met de evolutie van de ziekte kan het zelfs nodig zijn dat dosissen verhoogd worden of extra medicatie opgestart wordt. De opvolging van een katje met HCM is heel belangrijk en zal bestaan uit regelmatige controles met herhalen van de echocardiografie, overlopen van de klinische klachten (en de ademhalingsfrequentie in rust thuis geteld) en bloedonderzoeken naarmate de ziekte vordert. 

Naast regelmatige controles in de praktijk, bestaat ook een eenvoudige opvolgingstool voor thuis! Het tellen van de ademhaling in rust, geeft een goed idee over het ontstaan van vocht op de longen, is makkelijk uit te voeren en is heel gevoelig aan verandering. Eén beweging van de borstkas naar boven en naar beneden telt als één ademhaling. De frequentie per minuut wordt best geteld als de hond erg rustig is of slaapt. Een normale ademhalingsfrequentie in rust thuis ligt onder de 30 keer per minuut. Tussen de 30 en de 40 ademhalingen per minuut is een beetje een grijze zone, boven de 40 keer per minuut is te snel. Hierbij is vooral de individuele evolutie en tendens van belang. De ademhalingsfrequentie wordt dus best ergens op een blaadje genoteerd en bijgehouden.

Prognose

HCM is ongeneeslijk. Het is de bedoeling van de medicatie om de kat een zo lang en comfortabel mogelijk leven te bieden. Eens er sprake is van hartfalen, bedraagt de gemiddelde overlevingstijd – met medicatie – één jaar.

Geplaatst op door

Hyperthyroidie

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Hyperthyroïdie bij de kat

Hyperthyroïdie is een aandoening waarbij de schildklier teveel hormonen produceert. Het is dé meest voorkomende ziekte van het hormoonstelsel van de kat.

Schildklierhormonen regelen de snelheid van de stofwisseling van het lichaam. Bij een te hoge productie van schildklierhormonen gaat de interne motor in “overdrive”.

Wanneer geen behandeling wordt ingesteld, is deze ziekte potentieel dodelijk. Gelukkig zijn er verschillende succesvolle behandelingen mogelijk.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e2f38bfe71fd4ba701b1b68e3ac7c6b2'}}

Tekenen van hyperthyroïdie

In 98% van de gevallen wordt hyperthyroïdie veroorzaakt door een goedaardige zwelling van de schildklieren met overproductie van hormonen tot gevolg. Slecht 2% van de katten met hyperthyroïdie hebben een kwaadaardige tumor in de schildklier, wat succesvolle behandeling haast onmogelijk maakt.

De ziekte komt haast uitsluitend bij katten op leeftijd voor, gemiddeld ouder dan 8 jaar.

Vaak voorkomende symptomen zijn:

  • Vermageren, ondanks verhoogde eetlust
  • Veranderingen in het gedrag: rusteloos, snel geïrriteerd, veel miauwen
  • Braken en diarree
  • Veel drinken en veel plassen
  • Slecht verzorgde vacht
  • Opzoeken van koele plekken
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e5f407606810649325d48a3b77d1f2c0'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-2b4106767daa357db1949eeaf81c6785'}}

Mogelijke complicaties

  • Hartfalen: het hart wordt door de verhoogde hoeveelheid schildklierhormonen gestimuleerd om sneller en krachtiger te kloppen. Dit kan leiden tot uitputting en oprekking van de hartspier
  • Hoge bloeddruk: dit kan op zijn beurt leiden tot beschadiging van organen zoals de ogen, de nieren, het hart en de hersenen.
  • Nierfalen: katten met overactieve schildklier hebben vaak een verminderde nierfunctie zonder dat we dit kunnen aantonen in het bloed. Controle van de nierwaarden na opstart van een behandeling is dan ook zeer belangrijk om dit “verdoken” nierfalen op te sporen.

Diagnose van hyperthyroïdie

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e47981f7f9f062f1295dc584494872a8'}}

Algemeen onderzoek

Een algemeen onderzoek levert vaak al een aantal verdachte signalen op, zoals versnelde hartslag, slechte vacht en soms is een vergrootte schildklier voelbaar in de hals

Bloedonderzoek

Hierbij bepalen we de hoeveelheid schildklierhormonen in het bloed. Deze test kan direct in onze praktijk uitgevoerd worden waarbij we na een halfuurtje de resultaten hebben. We kijken ook na of er geen andere aandoeningen zijn om rekening mee te houden in de keuze van de behandeling.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5ac40432be8e5482c8692c3577fc8468'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5cd48d36e4252a93c4151dbe4884f20f'}}

Scintigrafie

Dit is een scan waarbij de schildklieren zichtbaar worden gemaakt na injectie met een kleine hoeveelheid radioactief technetium. Dit wordt aangeraden wanneer chirurgisch ingegrepen wordt.

Behandeling van hyperthyroïdie

Er zijn 4 manieren om hyperthyroïdie bij de kat te behandelen. De leeftijd van de kat, de ernst van de vergroting en de mate van complicaties zijn aspecten die de beste manier van behandelen bepalen. Elke methode heeft voordelen en nadelen.

Medicatie

Voor deze behandeling is er maar één medicijn in Europa geregistreerd: thiamazole. Het medicijn vermindert de productie en afgifte van hormonen door de schildklier.

Toediening kan gebeuren in de vorm van een tablet of siroop, en moet twee maal per dag gebeuren. Na 3-4 weken wordt een bloedonderzoek uitgevoerd om te kijken of de dosis volstaat om de schildklier voldoende te onderdrukken. Indien de dosis op punt staat is een controle 1 tot 2 maal per jaar voldoende.

VOORDELEN:

  • relatief goedkoop
  • bij eigen dierenarts mogelijk
  • mogelijk bij nierfalen

NADELEN:

  • levenslang medicatie toedienen
  • soms bijwerkingen, vooral jeuk (verdwijnen bij stoppen met medicatie)
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-049c808c6852e983b778f14dd9a49cf3'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-3b8fd0b4539c43cdae29c0a188e92f04'}}

Operatie

Het doel van de operatie is het verwijderen van al het aangetaste schildklierweefsel, zonder de bijschildklier (die er vlak tegenaan ligt) te beschadigen. Veelal wordt er eerst een scintigrafie uitgevoerd om het aangetaste weefsel te identificeren. Indien de operatie succesvol is, behoeft uw kat nadien geen medicatie meer.

VOORDELEN:

  • definitieve oplossing

NADELEN:

  • kostprijs (scintigrafie en operatie)
  • risico op complicaties
  • niet bij nierfalen

Radio-actief jodium

Het radio-actief jodium wordt via een injectie aan de kat toegediend, vervolgens wordt het opgenomen in het abnormale schildklierweefsel. Er vindt een opeenstapeling plaats van een klein beetje radioactief materiaal in het zieke weefsel. De radioactieve straling vernietigt lokaal het abnormale schildklierweefsel, maar geeft geen beschadiging van het omringende weefsel.

VOORDELEN:

  • definitieve oplossing
  • op lange termijn goedkoper dan medicatie

NADELEN:

  • alleen in Gent beschikbaar
  • opname van minstens 1 week in de kliniek, gevolgd door quarantaine thuis (omwille van radio-activiteit)
  • minder geschikt bij nierfalen
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-a62de723bcb7235bb0814490f5d4c670'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-52d9f6e71a25fbd16a347b505af4ad0d'}}

Aangepaste voeding

Hill’s heeft een speciale voeding ontwikkeld die weinig jodium bevat: Hill’s Presciption Dieet y/d. In deze voeding zit precies genoeg jodium voor een normale schildklierfunctie, maar onvoldoende om overdreven productie van schildklierhormoon mogelijk te maken. Het is dan niet meer nodig medicatie te geven of een operatie uit te voeren. Deze optie is uitsluitend geschikt voor alleen levende binnenkatten. De kat mag immers écht helemaal niets anders eten. Zelfs wat kruimels oplikken kan de werking van het dieet teniet doen.

VOORDELEN

  • geen medicatie of operatie nodig
  • betaalbaar
  • mogelijk bij beginnend nierfalen

NADELEN:

  • enkel binnenhuiskatten die alleen leven
  • niet aangewezen bij ernstig nierfalen

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Astma

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Astma bij de kat

Feliene astma of astma bij katten is één van de meest voorkomende ademhalingsaandoeningen bij de kat.

Het wordt veroorzaakt door een overgevoeligheidsreactie waardoor er in de luchtwegen (bronchi) een ontstekingsreactie ontstaat. Deze reactie zorgt voor zwelling en samentrekking van de luchtwegen waardoor een vernauwing ontstaat.

Hierdoor ontstaat een moeilijke ademhaling.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-8c4621aad1d6f3e6f45ad6418eabcbbf'}}

Oorzaken van astma

De exacte oorzaak van de overgevoeligheidsreactie die astma veroorzaakt is niet gekend.

Er wordt vermoed dat het inademen van stoffen zoals tabakrook, stoffige kattenbakvulling, dampen van bepaalde schoonmaakmiddelen, pollen

en grassen aan de basis zouden kunnen liggen.

Feliene asma kan ontstaan bij katten van alle leeftijden en alle rassen. 

Tekenen van astma

Astma kan een acuut of chronisch ziekteverloop kennen.

Een acute astma-aanval wordt gekenmerkt door een plotse bemoeilijkte ademhaling. De katten ademen vaak met hun bek open en pompen erg met zowel de borstkas als de buik in een poging om toch voldoende zuurstof binnen te krijgen. Dit resulteert in een snelle, moeilijke en soms piepende ademhaling. De ademhalingsklachten kunnen dermate ernstig worden dat ze levensbedreigend kunnen zijn.

Een chronisch ziekteverloop uit zich meestal in subtielere klachten. De ademhaling kan moeilijker en piepend zijn en vaak is er sprake van hoesten.

Diagnose van astma

De diagnose is niet altijd makkelijk te stellen.

Meestal zullen RX-foto’s van de borstkas genomen worden om een vermoeden van astma te bevestigen en andere oorzaken (zoals longwormen of bronchitis) uit te sluiten.

Op het bloedonderzoek kan in sommige gevallen een overgevoeligheidsreactie gezien worden.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-d52e8eefa90c5fb059302a7db30f0c42'}}

Behandeling van astma

De behandeling van astma steunt op twee pijlers.

Als eerste moet de overgevoeligheidsreactie getemperd worden. Dit gebeurt meestal met behulp van cortisone. Sommige katjes zijn onder controle met cortisone alleen, maar vaak is dit onvoldoende.

In de ernstigere gevallen gebruiken we daarom als tweede geneesmiddel een zogenoemde “beta-2-agonist” (zoals salbutamol) .

Beide geneesmiddelen bestaan in de vorm van pillen of siroop, maar de beste optie in ernstige gevallen is toediening via inhalatie (via puffer). 

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5bfbdc114beeed98a98a85f14267c6c9'}}

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Baarmoederontsteking

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Baarmoederontsteking

Baarmoederontsteking of pyometra is een bacteriële infectie waarbij de baarmoeder zich vult met etter.

De aandoening komt vaak voor bij de niet-gesteriliseerde hond, vooral bij oudere dieren die reeds meermaals loops zijn geweest. Bij katten zien we het veel minder en dan meestal na gebruik van de pil om de krolsheid te onderdrukken.

Ontsteking van de baarmoeder is levensbedreigend en kan permanente schade aan de inwendige organen veroorzaken indien we niet tijdig ingrijpen.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-42da8d7eb9931c5b4a1a01165f8782ab'}}

Tekenen van baarmoederontsteking

De tekenen van een baarmoederontsteking zijn niet zeer typisch, vandaar het belang om deze aandoening steeds in het achterhoofd te houden bij een dier dat niet gesteriliseerd werd en zich algemeen niet lekker voelt. Bij de teef treedt baarmoederontsteking meestal 1-3 maanden na de loopsheid op, deze timing kan al een indicatie geven. Bij de kattin is er meestal sprake van een behandeling met de pil of een mislukte dekking.

We onderscheiden twee vormen van baarmoederontsteking, namelijk de open pyometra en de gesloten pyometra.

Bij de open pyometra is de baarmoederhals geopend waardoor de etter uit de vulva kan vloeien. Omdat bij deze vorm de etter weg kan en zichtbaar is voor de eigenaar, gaat deze meestal gepaard met minder ernstige symptomen. Het probleem wordt immers snel opgemerkt en een behandeling tijdig ingesteld.

Bij de gesloten pyometra hoopt de etter zich op in de baarmoeder waardoor deze erg groot wordt en mogelijk de druk niet meer aankan. De bacteriën komen dan in de buik en de bloedbaan terecht. In dit geval gaat de algemene toestand van het dier zeer snel achteruit, en kan het dier in shock gaan.

Vaak voorkomende symptomen zijn:

  • Veel drinken en veel plassen
  • Lusteloosheid
  • Koorts
  • Gebrek aan eetlust
  • Braken

Diagnostische onderzoeken

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-78d729a5df48e914ee44b00c89c0cd7c'}}

Lichamelijk onderzoek

Hierbij wordt er gekeken naar mogelijke uitvloei en koorts. Een pijnlijke, gespannen buik wordt ook meermaals opgemerkt.

Echografie

Met een echografisch onderzoek kunnen we de baarmoeder in beeld brengen. Indien deze gevuld is met een grote hoeveelheid etter, is de diagnose met zekerheid gesteld.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-c5dc4b94f3cd8315e4654063fbb10225'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5ac40432be8e5482c8692c3577fc8468'}}

Bloedonderzoek

Een bloedonderzoek alleen geeft ons meestal geen sluitende diagnose bij baarmoederontsteking. Het is echter wel onmisbaar om de algemene toestand van uw dier te evalueren, vooral wanneer het gaat om de gesloten vorm.

Behandeling van baarmoederontsteking

Er is maar één afdoende behandeling voor pyometra en dat is sterilisatie, waarbij baarmoeder en eierstokken verwijderd worden.

Indien de algemene toestand van het dier een operatie toelaat, voeren wij deze zo snel mogelijk uit. Wanneer de hond of kat een operatie niet meteen aankan, zullen we deze eerst trachten te stabiliseren met vocht en antibiotica via een infuus.

Alle patiënten krijgen tijdens de operatie een baxter met vocht en antibiotica toegediend. Tijdens de operatie volgen wij de algemene toestand zeer nauw op.

Indien we tijdig kunnen ingrijpen, kan de patiënt dezelfde dag nog naar huis, uiteraard met de nodige antibiotica en pijnmedicatie.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-1ce1283b882eaa06cefc9b8179035172'}}

Als alternatief voor de operatie, kan er ook een behandelprotocol via medicatie opgestart worden. Dit geniet zeker niet onze voorkeur en is voorbehouden voor honden of katten die een groot belang hebben in de fok. Het is dan de bedoeling om nog éénmalig een nestje te kunnen bekomen met dit dier en het nadien te laten steriliseren. Immers het risico op het hervallen in baarmoederontsteking is ongelooflijk groot.

Preventie van baarmoederontsteking

Aangezien baarmoederontsteking alleen voorkomt bij dieren die niet gesteriliseerd zijn, is sterilisatie dé manier om problemen te voorkomen.

De foto toont eveneens aan dat sterilisatie een veel minder ingrijpende operatie is. Links de ontstoken baarmoeder, rechts een normale baarmoeder van een jonge hond.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-3f41ef0fd6d21ef62a385f1442a367f5'}}

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Tandproblemen

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Tandproblemen

bij hond en kat

Tandproblemen komen bij 1/3 van de dieren ouder dan 3 jaar voor. Vaak wordt gedacht dat het om een schoonheidsprobleem gaat, maar het betreft hier weldegelijk een gezondsheidsprobleem!

Niet alleen zijn problemen in de mond erg pijnlijk, ze kunnen ook zorgen voor ernstige problemen in de organen.

Zoals steeds is ook hier preventie zeer belangrijk.

Immers “Voorkomen is beter dan genezen!”

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-b68f870aae05da27798f5d7f71b09e67'}}

Hoe ontstaan tandproblemen?

De mondproblemen beginnen vaak met een ophoping van tandplak. Zonder ingrijpen kan tandplak hard worden en zo ontstaat tandsteen. Tandsteen kan op zijn beurt leiden tot gingivitis of tandvleesontsteking. Dit is zeer pijnlijk en veroorzaakt uiteindelijk tandverlies.

De bijkomende infecties zijn verantwoordelijk voor een slechte adem. Bovendien kunnen zich vanuit de infectie bacteriën verspreiden naar de vitale organen, zoals het hart, de lever en de nieren!

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-d47d65d51cd047c9acb76ddd01356c71'}}

Mogelijke oorzaken van tandproblemen zijn:

  • Slechte mondverzorging
  • Persisterende melktanden: de melktand komt naast de definitieve tand staan met vorming van tandsteen op het raakvlak
  • Voeding: kleverige voeding leidt tot snellere vorming van tandplak 

Wat kan u opmerken bij tandproblemen?

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5ae2ab71a21cebe901860c2807bd7be5'}}

Vieze mondgeur

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-f7596cf50608909063c3ed767ebcc0ca'}}

Meer drinken

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-799462c8352b0962a00c476ec5acd82b'}}

Voer laten vallen

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e30a6741e17cd61acfddf84187980b44'}}

Pijnlijke mond

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-1d453ba3d28c7b6ac37eb79ad351f06b'}}

Knarsetanden

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-68b1b27cdd16713996f17ca15b997f4f'}}

Gewichtsverlies

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-f22f69fa7ba36613fd9ec545021a45d2'}}

Bloeden uit muil

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-f34d11f14dcf4b689b91e8d76b4896bd'}}

Wrijven met kop

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-a892a063846810153ad0e3e7b18e27d5'}}

Losse tanden

Hoe behandelen we tandproblemen?

Indien er zich reeds tandsteen gevormd heeft op het gebit van uw huisdier, is die alleen te verwijderen door “ultrasoon reinigen” of detartratie.

We overlopen hieronder even stap voor stap hoe we hiervoor te werk gaan.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-b51f00dd2408a9e66e3519aa5ecb607c'}}

1. VERDOVING

Wanneer u uw hond of kat binnenbrengt, doen wij eerst een korte check-up van hart en longen, waarna hij een kalmeringsspuitje krijgt. Nadat uw dier voldoende versuft is, plaatsen we een catheter in de ader op de voorpoot en langs daar wordt de eerste dosis verdoving toegediend.

Vervolgens wordt er een tube in de luchtpijp geplaatst en ademt uw dier zuurstof en gasanesthesie in. Deze tube zorgt er ook voor dat er geen water in de longen kan lopen tijdens de detartratie.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5660dbf4b1f3195c6a0f87efcf7ba974'}}

2.REINIGING

Met een ultrasoon apparaat genaamd “scaler” gaan we het tandsteen als het ware wegtrillen. Heel belangrijk hierbij is niet alleen de oppervlakkige reiniging maar ook de subgingivale reiniging, dus onder het tandvlees. Een ultrasone scaler vibreert op een frequentie die het celmembraan van bacteriën afbreekt. De vibratie is ook krachtig genoeg om tandsteen te verwijderen. Dit wordt gedaan onder een constante aanvoer van koud water om te voorkomen dat de tand opwarmt met beschadiging van de tandzenuw tot gevolg. 

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-fd4b94c39a0e6baa78d1a99719a7e541'}}

3. TREKKEN VAN TANDEN

Tijdens het “scalen” worden de tanden ook individueel nagekeken op eventuele afwijkingen.

In geval van gaatjes in de tand of breuk van de tand dient deze te worden getrokken. Ook bij blootliggende wortels wordt vaak overgegaan tot extractie, omdat dit zeer pijnlijk is voor het dier.

In onze praktijk beschikken wij over een professionele tandunit om al deze handelingen uit te kunnen voeren.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5ee90b80db9fcc791e88adb63f72bdb7'}}

4. POLIJSTEN

Nadat alles proper is worden de tanden gepolijst met speciale pasta. In deze pasta zitten zeer kleine korreltjes die de minuscule oneffenheden uit de tand schuren. Dit resulteert in een gladde tand waar minder makkelijk tandplak op vasthecht. 

5. ONTWAKEN

Wanneer alle behandelingen achter de rug zijn, wordt de gasanesthesie afgezet en blijft uw hond extra zuurstof ontvangen tot hij voldoende wakker is om naar de recovery ruimte te worden gebracht. Hier wordt hij in een hospitalisatiekooi gelegd en krijgt hij extra warmte van de infraroodlamp.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-3cadf42c1ce200042c22ce3c2f339ad1'}}

Wat kan u doen om problemen te voorkomen?

  • TANDEN POETSEN
  • VOEDING
  • KAUWSTRIPS
  • MONDWATER
  • BUCCO-FRESH
TANDEN POETSEN
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e6bb4bffbcbe6a1d1233176d711a415c.jpg'}}

TANDEN POETSEN

De beste manier om tandplak te verwijderen en dus de vorming van tandsteen te voorkomen, is de tanden van uw huisdier poetsen. Hier geldt: jong geleerd is oud gedaan! Echter ook een hond of kat die al ouder is, kan het nog aanleren. Poets elke dag: dan vergeet u het niet!

Aangepaste tandpasta en tandenborstel zijn in onze praktijk te verkrijgen, mét handleiding om poetsen aan te leren!

VOEDING

AANGEPASTE VOEDING

Voeding kan helpen bij de preventie van tandplak: een gebit dat kauwt blijft schoner! Zo geven harde brokken minder snel problemen dan blikvoer. Wij beschikken over speciaal voer dat zeer geschikt is om tandproblemen te voorkomen. Door de grootte en de vorm van de brok kan het dier deze brok niet zonder kauwen doorslikken. Bij het bijten vegen de vezels in de brok het tandoppervlak schoon.

De brokken bevatten geen schuurmiddelen, maar voorkomen de afzetting van tandsteen door het lage calciumgehalte. 

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-451bbf0fdbae6ca2336dbe54978e0322'}}
KAUWSTRIPS
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-644310f4cebd0c0e969ad89128767d97'}}

KAUWSTRIPS VOOR HONDEN

De kauwstrips voor honden zijn een goede aanvulling voor het tandenpoetsen. U kunt ze gebruiken op de dagen dat u niet aan poetsen toekomt of voor dieren die tandenpoetsen echt niet toelaten. 

Let wel op voor de hoeveelheid calorieën: sommige kauwstrips zijn echte dikmakers!

MONDWATER

MONDWATER

Plaqtiv+ Wateradditief is een vloeistof die door het drinkwater van de hond of kat kan gemengd worden.

Het remt de bacteriën in de mond en helpt daardoor de vorming van tandplak en tandsteen tegengaan. Daarnaast zorgt het ook voor een frissere adem.

Plaqtiv voegt u toe aan het drinkwater en dient u alle dagen te verversen.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-4ba9da6b1a68275a6ac9f9ab1ef00416.jpg'}}
BUCCO-FRESH
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-87071d674c485214da44235188ca4199'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-ebbcc993be43531f388af8cefc40c1a3'}}

BUCCO-FRESH

Orozyme Bucco-fresh Poeder wordt gemaakt van de alg Ascophyllum nodosum en dient over de brokken gestrooid te worden. Stoffen van deze alg worden na opname uitgescheiden in het speeksel.

De eerste weken zal het de slechte geur neutraliseren. Nadien zal bijkomend ook de tandsteen zachter gemaakt worden waardoor deze gemakkelijker loskomt tijdens het kauwen.

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Blaasontsteking kat

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Blaasontsteking bij de kat

Hoewel de term blaasontsteking bij de meeste mensen doet vermoeden dat het om een bacteriële infectie gaat, is dit bij katten zelden het geval. Bij katten jonger dan 10 jaar speelt maar in 5% van de gevallen een bacteriële infectie een rol. Een belangrijke oorzaak van blaasontsteking bij de kat is stress. We onderscheiden twee grote groepen van blaasontsteking, namelijk deze mét blaasgruis en deze zónder blaasgruis. Het maken van een onderscheid is belangrijk in de diagnostiek en zeer bepalend voor de behandeling!

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-3cc57cb5d4735d155a424b2267e10d5b'}}

Tekenen van blaasontsteking

Onderstaande tekenen kunnen wijzen op een blaasontsteking, zowel bij katers als bij kattinnen:

  • Vaak naar de bak om te plassen
  • Klagelijk miauwen bij het plassen
  • Kleine beetjes plassen
  • Persen op de urine
  • Likken van de penis
  • Buiten de bak plassen
  • Bloed bij de urine

!!! SPOEDGEVAL !!!

Als uw kater NIET meer kan plassen is dit een spoedgeval. De blaas vult zich steeds verder, terwijl de urine geen kant op kan. Hiervan ondervinden de nieren schade en de blaas kan scheuren. Uw kat wordt sloom, wil niet eten en kan gaan braken. Hij loopt raar en heeft veel buikpijn. Hij zit op de bak, zit te persen, maar er komt geen druppel urine.

Uw kat kan overlijden als gevolg van hoge nierwaarden en hartritmestoornissen door een hoog kalium. De verstopping in de plasbuis (propje blaasgruis, bloed en/of slijm) moet zo snel mogelijk opgeheven worden. Omdat een kater een veel smallere plasbuis heeft dan een poes, komt dit probleem vooral voor bij katers. Als de plasbuis van uw kat verstopt is, plaatst de dierenarts een urinesonde en moet de kat aan het infuus in onze opname verblijven. Hierbij controleren we eventueel ook de nierwaarden en het kalium in het bloed.

Oorzaken van blaasontsteking

We kunnen blaasontsteking bij de kat onderverdelen in 2 grote groepen, naargelang de oorzaak:

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-bb81bd4fdbc1b877cb018916d0169676'}}

FIC (Feliene Idiopatische Cystitis)

Deze vorm van ontsteking is verantwoordelijk voor meer dan 60% van de aandoeningen van de urinewegen bij de kat. Een zeer belangrijke rol is weggelegd voor stress in al zijn vormen: meerdere katten in huis, veranderde gewoontes, te weinig kattenbakken,… Ook overgewicht is een ernstige risicofactor.

Deze katten hervallen vaak, tenzij de stress en het overgewicht aangepakt worden.

Blaasgruis of Blaasstenen

(Struviet of Oxalaat)

De tweede meest voorkomende oorzaak van blaasontsteking bij katten is kristalvorming en urinestenen. De kristallen worden in de urineblaas gevormd. Dit komt onder andere door een te hoog mineraalgehalte in de voeding en door stoornissen in het metabolisme van het dier.

Deze kristallen kunnen samenklonteren tot pijnlijke stenen. Zij zullen een chronische blaasontsteking veroorzaken door constante irritatie van de blaaswand. Ze kunnen ook samen met andere cellen en/of eiwitten in de urine pluggen vormen die het plaskanaal verstoppen.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-1171c855a3accffa23e133a1633423fd'}}

Naast de 2 grote groepen van oorzakelijke factoren voor blaasontsteking, zijn er ook een aantal bijdragende factoren. Deze factoren vergroten het risico op het ontstaan van problemen, zonder écht aan de oorzaak te liggen:

  • Overgewicht en te weinig lichaamsbeweging
  • Te weinig drinken, waardoor de urine geconcentreerder wordt
  • Verkeerde voeding met te veel magnesium
  • Een te hoge zuurtegraad van de urine
  • Minder vaak voorkomende oorzaken: poliepen in de blaas, blaastumoren en aangeboren afwijkingen van de blaas 

Diagnostische onderzoeken

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-1f5fee4a5531c8784caeac6609ebe95c'}}

Echografie

Met echografie brengen we de inhoud van de blaas in beeld. Normale urine is zwart, wanneer er gruis aanwezig is in de blaas, zien we een grijze stippeling. Blaasstenen zijn ook duidelijk te zien (op dit beeldje zie je duidelijk 3 steentjes in de blaas) 

Urine Onderzoek

Het urine onderzoek is onmisbaar voor een juiste diagnose. We controleren de dichtheid van de urine, gaan na of er ontsteking aanwezig is, en gaan met de microscoop op zoek naar blaasgruis.

Daarnaast sturen we de urine naar het labo om een kweek te laten uitvoeren, om zeker te zijn dat er geen bacteriële infectie aanwezig is.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5fafe0bb680b8bd67551db9b8fa2eb71'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e94d380149800c6657538140f2e8beb2'}}

Radiografie

Bij vermoeden van problemen hogerop in het urinestelsel (nieren, ureters,…) kunnen we overgaan tot radiografie om steentjes op te sporen (op deze RX is een duidelijke steen zichtbaar in de nier)

Behandeling van blaasontsteking

De behandeling is uiteraard grotendeels afhankelijk van de oorzaak van de blaasontsteking, en kunnen we dus ook opdelen in 2 grote groepen:

FIC (dus zonder gruis)

  • Ontstekingsremmers, die ook de pijn verminderen
  • Aangepaste voeding zoals Royal Canin Urinary of Hill’s Metabolic Urinary Stress (wanneer ook overgewicht een rol speelt)
  • De kat meer doen drinken, bv door het plaatsen van een drinkfontein voor katten. De wateropname verhogen kan ook door het aanbieden van blikvoer, dat bevat immers veel meer water dan droogvoer; u kunt ook de brokjes nat maken
  • Antibiotica worden gebruikt indien het toch een bacteriële infectie betreft
  • Overgewicht aanpakken als uw kat te dik is. Indien mogelijk zorgen voor meer beweging, door regelmatig te spelen met uw kat
  • Verminder de stress waar mogelijk. Een Feliway verdamper kan helpen om de kat meer op zijn gemak te stellen. Bij meerdere katten in huis, zorgt u voor voldoende kattenbakken (vuistregel: aantal katten +1 = aantal kattenbakken)
  • Blaasontspanners, indien de blaaswand te fel verdikt en geïrriteerd is en daardoor zorgt voor verhoogde persdrang

Blaasgruis

Alle maatregelen voor FIC zijn ook hier van toepassing. Daarnaast dient ook het blaasgruis opgelost te worden.

Indien het gaat om struviet, kan dit aangepakt worden met voeding alleen.

Bij oxalaat-kristallen is het meestal ook nodig om chirurgisch in te grijpen, en de steentjes te verwijderen uit de blaas.

Wanneer het gaat om een kater die niet meer kan plassen, is kordaat ingrijpen door middel van sondage en spoelen van de blaas aangewezen. Dit omdat het hier gaat om een levensbedreigende aandoening. Wanneer de kat terug stabiel is, kan er overgegaan worden tot onderstaande maatregelen. In alle gevallen is het noodzakelijk om de voeding van uw kat aan te passen, met als doel het milieu in de blaas minder gunstig te maken voor de vorming van kristallen. Enerzijds door de zuurtegraad (pH) van de urine te normaliseren; en anderzijds door minder bouwstenen voor de kristallen (magnesium of calcium) aan te voeren. Regelmatige controles van de urine, zijn nodig om de resultaten van de behandeling op te volgen. Na 6 weken aangepaste voeding, komt u urine brengen ter controle. Is de urine minder geconcentreerd, de zuurtegraad goed en zijn er geen kristallen meer aanwezig, dan heeft de voeding en de verhoogde drankopname zijn werk gedaan. Na 3 maanden brengt u nogmaals urine binnen. Dan beslissen we of uw kat weer normale voeding mag hebben (liefst eveneens met een preventieve S/O-index). Bij katers is het in verband met de risico’s op verstopping en de gevolgen daarvan aan te raden de voeding levenslang te geven.

Chirurgisch ingrijpen

Bij hardnekkige gevallen van katers die regelmatig hervallen in spoedeisende blokkage, kan het nodig zijn om chirurgisch de penis te verwijderen. Er wordt dan een plasopening gemaakt onder de anus (zoals bij de kattin). Op die manier is het risico op verstopping fel verminderd omdat de nauwe doorgang door de penis weggenomen werd. Uw kat kan dan zonder pijn bij het plassen verder. Uiteraard wordt deze ingreep alleen uitgevoerd wanneer het écht niet anders kan!

Tips nodig om de stress bij uw kat te verlagen?

Bekijk onderstaand filmpje

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Vaccinatie op maat van uw kat

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Vaccinatie

op maat van uw kat

De afgelopen jaren zijn er grote veranderingen geweest in de aanbevelingen rond de vaccinatie van onze huisdieren.

Recent publiceerde de WSAVA (World Small Animal Veterinary Association) nieuwe richtlijnen voor de vaccinatie van katten.

Doel is om de vaccinatie aan te passen aan de levensomstandigheden van uw kat, en de hoeveelheid vaccins te beperken tot hetgeen écht noodzakelijk is.

In dit artikel lichten we kort de nieuwe richtlijnen toe.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-d86a52e023e2a726402d23fb564de8b9'}}

Twee groepen katten

Bij de kat zijn de noodzakelijke vaccins afhankelijk van de levensstijl van uw kat. De WSAVA maakt onderscheid tussen katten die grote risico’s lopen, de HIGH RISK katten; en diegenen die minder blootgesteld worden aan ziektekiemen, de LOW RISK katten.

HIGH RISK katten

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-c503fdff76f169f9d5c71aed01a0b5d6'}}

Katten die contact hebben met soortgenoten behoren automatisch tot deze groep. Uiteraard denken we dan aan katten die buiten rondlopen, maar ook wanneer uw kat naar pension gaat tijdens uw vakantie komt ze in contact met andere poezen.

Katten die deelnemen aan shows of waarmee gekweekt wordt, lopen ook een hoger risico.

LOW RISK katten

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-3247cb93cac5f6a0c34ccaf4693e7e49'}}

Tot deze groep behoren de katten die nooit buiten komen en geen contact hebben met soortgenoten. Als bron van besmetting gelden hier enerzijds de huisgenoten (mensen of andere dieren); en anderzijds vlooien, die overbrenger kunnen zijn van het Leukose-virus. Een degelijke preventie van vlooien blijft dus onmisbaar!

Vaccinatie richtlijnen WSAVA

Afhankelijk van de groep waarin uw kat thuishoort, passen we een aangepast vaccinatie-protocol toe.

HIGH RISK katten

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-1c3eddd231d7d532c3891f7f614fe45d'}}

Voor deze katten is een goede bescherming tegen kattenziekte (parvo), niesziekte (Calici en Herpes) én leukose belangrijk.

Voor kittens starten we met vaccinatie op 9, 12 en 16 weken. Een herhaling op de leeftijd van 7 maanden en vervolgens na 1 jaar, zorgt voor langdurige bescherming tegen kattenziekte (3 jaar) en leukose (2 jaar).

Niesziekte (Calici en Herpes) breekt makkelijker door de bescherming van het vaccin, waardoor jaarlijks vaccineren tegen niesziekte nodig blijft.

LOW RISK katten

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-f2d8afa2bc521c1e759873081784dc95'}}

Gezien deze katten minder risico lopen op besmetting, is jaarlijks vaccineren niet strikt noodzakelijk. Een herhaling elke 3 jaar houdt de afweer voldoende in stand. Vaccinatie tegen Leukose is niet nodig bij strikte vlooienpreventie.

Voor kittens starten we met vaccinatie op 9, 12 en 16 weken. Een herhaling op 7 maanden en vervolgens na 1 jaar, zorgt voor een langdurige bescherming, gezien het beperkte besmettingsrisico.

Een jaarlijkse controle blijft aangeraden, omdat katten meesters zijn in verbergen van ziekte.

Heeft u vragen bij deze nieuwe richtlijnen, of weet u niet zeker tot welke groep uw kat behoort? Contacteer ons gerust, wij geven met plezier de nodige verduidelijking!

Indien u niet zeker bent over de vaccinatie-status van uw kat, maak even een afspraak voor een gezondheidscontrole en vergeet uw boekje niet. Wij kijken meteen de vaccinaties van uw kat na en maken deze in orde waar nodig.

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}