Categorie: Katten

Geplaatst op door

Diabetes bij de kat

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Diabetes of Suikerziekte bij de kat

Katten met suikerziekte (diabetes mellitus) drinken en plassen heel veel, en hebben continu honger. Ondanks de verhoogde eetlust vermageren deze katten.

Diabetes is goed te behandelen, maar een goed begrip van de aandoening is noodzakelijk om de juiste behandeling in te stellen en op te volgen.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-874b264f2e63ab9cf1893d1dac5e9bd5.jpg'}}

Wat is diabetes mellitus?

Diabetes mellitus, of suikerziekte, is een aandoening waarbij de alvleesklier onvoldoende insuline produceert (type 1 diabetes) of het lichaam niet meer reageert op insuline (type 2 diabetes).

Insuline zorgt ervoor dat suiker (glucose) vanuit het bloed kan opgenomen worden door de cellen in het lichaam om te gebruiken als energiebron. Bij een kat met diabetes blijft de glucose in de bloedbaan en krijgen de cellen geen energie. Als gevolg hiervan zal het lichaam spieren en vetweefsel afbreken als energiebron. Tegelijkertijd wordt de overtollige suiker via de urine uitgescheiden, wat resulteert in veel plassen en dus veel drinken.

Langdurige onbehandelde diabetes kan de organen ernstig beschadigen en uw kat heel ziek maken.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-bec7578d8f3e873d8cd3caf0dbd0238d.png'}}

Wat zijn de klachten bij Diabetes?

De ziekte tekenen die we zien bij diabetes zijn vrij typisch, hoewel ook andere aandoeningen dezelfde klachten kunnen geven:

  • Gewichtsverlies ondanks een goede eetlust
  • Veel drinken en veel plassen
  • Continu honger
  • Veel slapen, slecht verzorgde vacht
  • Soms braken, diarree, heel lusteloos zijn
  • Soms is de manier van lopen veranderd (plantigrade stand: de katten stappen op hun volledige voet in plaats van alleen op de teentjes)

Sommige katten lopen een groter risico op het ontwikkelen van diabetes:

  • Overgewicht of obesitas is met voorsprong de grootste risicofactor
  • Te weinig beweging vergroot ook het risico
  • Katten met acromegalie: dit is een tumor die groeihormoon produceert en die we bij 20% van de katten met suikerziekte als oorzaak kunnen aanduiden. Deze katten zijn moeilijk onder controle te brengen is met de normale behandeling
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-9607f3ab917c9b131f60382148568d35.jpg'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-ed2a4df415e3736023894876fbf40aca.jpg'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-af3b1c82c7c4b06672b048db01b42f27.jpg'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-bd73e440d87a62af0aca5a7bec5a378c.webp'}}

Hoe stellen we de diagnose van Diabetes

Bloed Onderzoek

Een bloedstaal wijst ons meestal al in de richting van suikerziekte. Immers de glucose in het bloed is zeer hoog bij deze katten.

Helaas stijgt de glucose ook bij katten onder stress, dus bevestiging is nodig met een urinestaal.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5ac40432be8e5482c8692c3577fc8468'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e9de9d6fc1daed82e879614d0fff8ab0.jpg'}}

Urine Onderzoek

In de urine controleren we eveneens de glucose, die ook hier duidelijk gestegen moet zijn.

Daarnaast controleren we op mogelijke complicaties, zoals een blaasontsteking of diabetes ketoacidose (een ernstige metabole verstoring die kan optreden bij onbehandelde diabetes).

De behandeling van Diabetes

Suikerziekte is goed behandelbaar, maar vraagt een zekere motivatie van kat én eigenaar. De behandeling bestaat uit voeding, medicatie en regelmatige controles. Voor de medicatie kan gekozen worden tussen insuline spuitjes of siroop.

Het doel van de behandeling is om de bloedsuikerwaardes te normaliseren zodat de kat zich beter gaat voelen, niet verder gewicht verliest en veel minder gaat drinken en plassen.

Aangepaste voeding

Er zijn speciale dieetvoeders voor diabetische katten. Deze voeding is arm aan koolhydraten en rijk aan vezels. Vezels stimuleren het afvallen en remmen de suikeropname vanuit de darm. Hierdoor zal de kat een stabielere suikergehalte krijgen.

In het beginstadium van diabetes willen we vooral voorkomen dat de kat verder gewicht verliest door de aandoening. Op de lange termijn is het belangrijk om te streven naar een gezond gewicht, omdat overgewicht vaak een belangrijke oorzaak van diabetes is. Wanneer de kat een gezond gewicht bereikt, kan dit in sommige gevallen leiden tot volledige genezing van de diabetes, waarbij de kat geen medicatie meer nodig heeft.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-8db454e8172f0c1eddb81a97b954ee28.png'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e01e58a880a102dc3baf75f8935237e7.jpg'}}

Insuline injecties

Indien u kiest voor het toedienen van insuline injecties leren wij u aan hoe u deze moet toedienen aan uw kat. Bijna alle katten verdragen dit zeer goed, vooral in combinatie met een beetje (aangepast) natvoer

Voordelen:

  • Relatief goedkoop
  • Makkelijk toe te dienen: de naaldjes zijn zeer dun, waardoor de injecties meestal vaak goed te geven zijn     

Nadelen:

  • Strikte timing nodig: insuline dient strikt op het juiste uur gegeven te worden en dit twee keer per dag. Niet steeds makkelijk om in te passen in het dagelijks leven
  • Regelmatig bezoek aan dierenarts nodig: bij de opstart van de behandeling zijn meerdere controles nodig om de juiste dosis te bepalen
  • Agressieve katten: uitzonderlijk laat de kat het spuitje niet toe
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-6b2e69b7744e306316bc78e11f45a1b2.png'}}

Senvelgo Siroop

Senvelgo is een vloeistof die je via de mond van de kat kunt toedienen. De siroop is smakelijk en mag gemengd worden onder een beetje (aangepast) natvoer

Voordelen:

  • Makkelijk toe te dienen: lekkere siroop
  • Slechts één keer per dag toedienen, op een vast tijdstip
  • Minder dierenarts-controles op voorwaarde dat u zelf de urine regelmatig controleert
  • Het alternatief voor katten die geen spuitjes toelaten    

Nadelen:

  • Duurder dan de insuline spuitjes
  • Alleen geschikt voor katten zonder andere ziektes
  • Hoger risico op keto-acidose in vergelijking met insuline

Controles

Gedurende de behandeling zijn regelmatige controles van cruciaal belang om de bloedsuikerspiegels en klachten te monitoren en de juiste dosering van medicatie aan te houden. Dit helpt om complicaties te voorkomen en de behandeling effectief te houden.

Naast het controle van de glucose in het bloed, volgen we ook het lichaamsgewicht van zeer nabij op. Veranderingen in het gewicht kunnen immers wijzen op een bijkomende aandoening waardoor we de behandeling op maat moeten aanpassen.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-d3753717ad4b9d246909d79a396ffd0f'}}

OPGELET voor complicaties

Helaas zijn er complicaties mogelijk zowel met de behandeling als zonder. Het is dus nodig dat u hiervan op de hoogte bent!

Hypoglycemie

Bij hypoglycemie of “een hypo” heeft de kat te weinig suiker in het bloed. Uw kat is plots heel loom en slaperig. Ze voelt zich zwak en heeft moeite met staan. Vaak heeft ze ook veel honger. In sommige gevallen kunnen er zelfs epileptische aanvallen optreden. Als u dit merkt, geef dan suikerrijke voeding (bijvoorbeeld honing). Neem zo snel mogelijk contact met ons op voor verdere begeleiding.

Diabetes ketoacidose

Diabetes ketoacidose komt meestal voor bij katten die lang onbehandeld zijn voor diabetes. Het is een ernstige aandoening waarbij de kat zich zeer slecht voelt, extreem lusteloos is en vaak niet wil eten of drinken. Daarnaast kan ze braken of diarree hebben. Dit is een spoedgeval, dus neem onmiddellijk contact met ons op!

Uw kat heeft zo snel mogelijk intensieve behandeling nodig.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-838e36b93bdfc1377fc43b601202b6c0.png'}}

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Hypertensie bij de kat

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Hypertensie bij de kat

Hypertensie of een te hoge bloeddruk is een aandoening die vooral bij oudere katten regelmatig voorkomt.

Het is een stille moordenaar.

In een vroeg stadium merkt u vaak niets aan uw kat, maar op lange termijn kan hypertensie leiden tot ernstige orgaanschade of plotse sterfte.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-a042093e0001569f6eef7e11e0cac03f.webp'}}

Oorzaken van hypertensie

Hypertensie bij katten is meestal het gevolg van een andere onderliggende ziekte.

De meest voorkomende oorzaken zijn:

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-cb86e366cd664501738087d47ec8e8f3.webp'}}

Chronische nierziekte

Vaak voorkomende aandoening bij oudere katten waarbij de nieren niet goed meer functioneren.

Hyperthyroïdie

Een aandoening die regelmatig voorkomt bij oudere katten waarbij de schildklier te veel hormonen produceert.

Hyperaldosteronisme

Een aandoening die de hormoon- en elektrolytenbalans verstoort.

Hartziekte

Bepaalde hartproblemen, zoals HCM, kunnen bijdragen aan een te hoge bloeddruk.

Primair

Soms is er geen onderliggende oorzaak te vinden.

Gevolgen van hypertensie

Blindheid

Een te hoge bloeddruk kan de bloedvaten in het oog beschadigen wat leidt tot schade van het netvlies en blindheid of tot bloedingen in het oog.

Nierfalen

Chronische nierziekte veroorzaakt vaak een te hoge bloeddruk, maar omgekeerd zorgt hypertensie voor verdere en snellere beschadiging van de nieren.

Hartfalen

De verhoogde bloeddruk kan de hartfunctie aantasten, wat resulteert in hartfalen of plotse sterfte.

Hersenbloeding

Bloedvaten in de hersenen worden beschadigd en dat kan leiden tot bloedingen. Dit kan neurologische klachten veroorzaken zoals verlamming, toevallen en andere cognitieve stoornissen.

In een vroeg stadium veroorzaakt hypertensie geen klachten, wat het moeilijk maakt om de aandoening tijdig te herkennen. Wanneer de bloeddruk echter langdurig te hoog is, kan dit ernstige schade aan organen veroorzaken.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-b2697a304b3484837183617b054b1386.jpg'}}

Diagnose

De bloeddruk bij een kat wordt gemeten door middel van een toestel waarbij een cuff rond de poot of de staart wordt geplaatst. Dit is vergelijkbaar met een bloeddrukmeting bij mensen. Hypertensie veroorzaakt in een vroeg stadium geen merkbare klachten, waardoor de enige manier om de aandoening tijdig te diagnosticeren het regelmatig meten van de bloeddruk is.

Omdat hypertensie meestal het gevolg is van een onderliggende aandoening, kunnen aanvullende testen zoals een bloedonderzoek of een echocardiografie (hartfilmpje) aangeraden zijn.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-a042093e0001569f6eef7e11e0cac03f.webp'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-9b1ab2bc340a7b14dd0838aa0fc88e28.png'}}

Behandeling

Een verhoogde bloeddruk is goed behandelbaar met medicatie. Daarnaast is het van cruciaal belang om ook de onderliggende oorzaak aan te pakken. Wanneer de bloeddruk genormaliseerd kan worden, kan verdere orgaanschade voorkomen worden.

Regelmatige controles zijn nodig om de bloeddruk te monitoren en ervoor te zorgen dat de behandeling effectief blijft.

Prognose

Met de juiste medicatie is hypertensie goed onder controle te houden en kunnen de katten een normaal leven leiden. De prognose hangt echter sterk af van de al aanwezige orgaanschade en de onderliggende aandoening.

In veel gevallen wordt de diagnose pas gesteld wanneer er al gevolgen zoals blindheid of een hersenbloeding zijn opgetreden. Daarom wordt bij senior katten een preventieve bloeddrukmeting aangeraden om hypertensie vroegtijdig te kunnen opsporen en een behandeling te kunnen instellen vooraleer er schade kan optreden.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-ce76bc0f579fa147ce565ad58b37bdee.jpg'}}

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Tandresorptie bij de kat

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Tandresorptie of FORL

bij de kat

FORL of “Feliene Odontoclastische Resorptieve Lesies” is een veel voorkomende tandaandoening bij katten.

Hierbij ontstaan er gaatjes in de tanden, zowel ter hoogte van de tandkroon als ter hoogte van de tandwortel. De aandoening veroorzaakt veel pijn en ongemak voor de kat.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-6fa453bc291878747d2fb354b60fcb8c.jpg'}}

Wat is Tandresorptie of FORL

FORL is een proces van glazuurbeschadiging dat leidt tot gaatjes (caviteit) in de tand zonder dat er sprake is van uitgebreid tandbederf. Het gaat hier dus niet om caries zoals we dat bij de mens kennen.

Het is een progressieve aandoening, wat wil zeggen dat er na verloop van tijd steeds meer tanden en kiezen aangetast zullen worden.

In eerste instantie ontstaat er gingivitis ter hoogte van het letsel (nr 1 op de tekening) De resorptieve letsels kunnen doordringen tot de tandzenuw (nr 2) en zelfs fracturen van de wortel veroorzaken (nr 3)

Onnodig te zeggen dat dit een zeer pijnlijke aandoening is voor de kat.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-51e6f889773930f20cad63e1fcbc3ed1.png'}}

Tekenen van tandresorptie

De tekenen die een kat vertoont bij deze aandoeningen zijn vooral ten gevolge van pijn in de mond:

  • overmatig speekselen
  • eten uit de mond laten vallen
  • klauwen naar de mond
  • eten met de kop schuin
  • humeurig zijn
  • vieze mondgeur

Katten stoppen zelden compleet met eten omwille van tandpijn. Het feit dat uw kat nog harde brokjes kan eten, wil dus niet zeggen dat de tandjes in orde zijn.

Hoe stellen we de diagnose?

Bij een vermoeden van FORL omwille van uitgebreide gingivitis of woekering van het tandvlees (zoals op onderstaande foto), maken we een afspraak om een professionele tandreiniging onder volledige verdoving uit te voeren.

Tijdens deze behandeling wordt alle tandplak verwijderd en kunnen we alle tanden in detail onderzoeken. Vaak is het pas op dit moment dat we een idee krijgen van de volledige omvang van de letsels.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-64fdfcf5c78a662674069ecdc850134d.jpg'}}

Daarnaast maken we dentale radiografieën om de letsels onder de tandvleesrand in beeld te kunnen brengen.

Op onderstaande RX is duidelijk te zien dat de achterste wortel van de laatste kies quasi helemaal geresorbeerd is. Het puntje van de wortel is afgebroken en zit nog in de tandkas. De eerste kies is ook aangetast door tandresorptie, vooral zichtbaar tussen de twee tandwortels.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-20a2eeb9c0b639494e2e336a9a4eb67e.png'}}

De enige manier om deze katten pijnvrij te maken is het verwijderen van alle aangetaste tanden op een chirurgische manier.

Hiervoor wordt het tandvlees losgemaakt en de tanden worden opgedeeld in verschillende fragmenten zodat de wortels één per één verwijderd kunnen worden met zo min mogelijk schade aan het kaakbot. Nadien wordt het tandvlees mooi gesloten over de lege tandkassen.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-4dbbb3d36c808d2426c16189d78bfa7f.jpg'}}

Het verhaal van Berlioz

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

HCM

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Hypertrofische CardioMyopathie (HCM)

bij de kat

HCM is veruit de meest voorkomende hartspieraandoening bij katten, ongeveer 10% van de totale kattenpopulatie wordt vroeg of laat getroffen.

Meestal zien we HCM bij katten van middelbare en hogere leeftijd, maar helaas komt het ook voor bij jongere dieren. Het komt vaker voor bij raskatten, maar even goed bij gewone huiskatten.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-961ca383eccda33b366f8f12be53461b'}}

Wat is HCM (Hypertrofische CardioMyopathie)?

HCM of hypertrofische cardiomyopathie is veruit de meest voorkomende aandoening van de hartspier bij katten, waarbij de hartspier geleidelijk aan steeds dikker en dikker wordt.

Door de verdikte hartspier kan het hart minder bloed bevatten en gaat de pompfunctie systematisch achteruit. Vaak resulteert dit in hartfalen.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-b035e47898d2e12dd4552dcc65d3829d'}}

Oorzaken van HCM

Primaire HCM

De exacte oorzaak is nog niet volledig uitgeklaard. De hartziekte komt vaker voor bij raskatten (Britse Kortharen, Ragdoll, Maine Coon, Pers,…) en er zijn al enkele genmutaties bekend die tot de ontwikkeling van HCM leiden, waardoor een genetische/aangeboren factor vermoed wordt. Dit noemt men ook wel primaire HCM.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-c5c876a31be2ce75457d2ba76cfc9f10'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-acdffca2b70636d1a943ccf9d797dac0'}}

Secundaire HCM

Het is steeds belangrijk om onderliggende oorzaken uit te sluiten, vooraleer te besluiten tot de erfelijke vorm van HCM.

Een overactieve schildklier (hyperthyroïdie) en een hoge bloeddruk (hypertensie) kunnen leiden tot secundaire HCM. Er dient een bloedname en een bloeddrukmeting uitgevoerd te worden. Indien er sprake zou zijn van hypertensie en/of hyperthyroïdie, starten we hiervoor een behandeling op en kan de hartspier zich opnieuw verbeteren. 

Myocarditis

Als laatste kan ook een hartspierontsteking (myocarditis) een sterke verdikking van de hartspier geven. Meestal gaat dit gepaard met koorts, algemene ziektesymptomen en een luid bijgeruis op het hart dat nooit eerder opgemerkt werd. Het onderscheid met een primaire HCM is niet altijd makkelijk te maken. Een bloedonderzoek kan een aanwijzing geven in de juiste richting, maar het antwoord ligt hier meestal in de opvolging: een hartspierontsteking kan zich herstellen, primaire HCM niet.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-d3753717ad4b9d246909d79a396ffd0f'}}

Tekenen van HCM

Sommige katten met HCM hebben helemaal geen symptomen. Op het lichamelijk onderzoek wordt soms een bijgeruis of een hartritmestoornis opgemerkt, maar dat is zeker niet altijd het geval. 

De meest opvallende symptomen zijn ademhalingsklachten. In eerste instantie zal de ademhaling sneller zijn dan normaal. In een latere fase wordt de ademhaling ook moeilijker, waarbij de kat soms met open bek ademt, “hijgt zoals een hond” of een pompende buikademhaling heeft. In tegenstelling tot de mens en de hond, zal een kat met hartfalen niet hoesten.

Inspanningsintolerantie komt eveneens vaak voor, maar is voor katteneigenaars vaak moeilijk te herkennen. Doordat de pompfunctie slechter wordt, gaat er minder bloed naar de hoofdslagader die het lichaam voorziet van zuurstofrijk bloed. De kat heeft minder reserves en zal bij inspanning sneller moe zijn. Vaak schuilt het herkennen van inspanningsintolerantie in kleine dingen zoals niet meer willen spelen, vaker gaan liggen of minder op hoogtes springen. 

Katten met HCM kunnen door zuurstoftekort ook flauwvallen. Dit is een kort en plots bewustzijnsverlies, meestal tijdens lopen, spelen of opwinding. De episode duurt meestal slechts enkele seconden, waarna de kat zich bijna meteen terug normaal gedraagt. Een blauwe tong kan tijdens dergelijke episode (of los daarvan) opvallen. Het is een ernstig symptoom dat wijst op zuurstoftekort en vraagt nazicht.

Bij katten met een vergevorderd (al dan niet vastgesteld) hartprobleem, kan een verhoogde gevoeligheid voor het ontwikkelen van bloedklonters voorkomen. Wanneer zo’n bloedklonter het hart verlaat, komt die typisch vast te zitten ter hoogte van de achterpoten met plotse, pijnlijke verlamming van de achterpoten tot gevolg. De prognose hiervan is erg slecht. Op de korte termijn overlijden de katten vaak aan de gevolgen van het vrijkomen van de opgestapelde gifstoffen wanneer de klonter zich oplost. Indien de kat de intensieve behandeling toch zou overleven, zien we op vaak herval binnen de 6-12 maanden.

Diagnose van HCM

Echocardiografie

Met echocardiografie wordt de dikte van de hartspier gemeten en vergeleken met de normaalwaarden op basis van het gewicht van de kat. Bij katten met HCM is de hartspier verdikt. Er kan op basis van de echo alleen echter niet gezegd worden of de aandoening primair of secundair is. Hiervoor is verdere opwerking nodig.

Radiografie

Wanneer we vermoeden dat er zich vocht heeft opgestapeld rond de longen, nemen we een radiografie van de borstholte om de hoeveelheid vocht in te schatten.

Behandeling van HCM

Vochtafdrijvers

Indien de kat in hartfalen is, betekent dat dat ze vocht opstapelt in of rond de longen (of in zeldzame gevallen in haar buik). Hiervoor worden vochtafdrijvers opgestart. Daarnaast wordt vocht dat aanwezig is rondom de longen – vrij in de borstkas dus – best aangeprikt en verwijderd om het katje snel comfort te bieden.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-1c25c662f4ad4a64b518f42488b8b67c'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-cc45154a7a132ca7c6d01e4f8ddb154e'}}

Bloedverdunners

Wanneer we op de echocardiografie zien dat de hartboezems (atria) toegenomen zijn in grootte, starten we preventief bloedverdunners op. De vergrote boezems verhogen immers de kans tot klontervorming aangezien het bloed daar niet weg kan en stil komt te staan. 

Anti-aritmica

Katten met een hartritmestoornis worden op anti-aritmica gezet (vaak beta-blokkers) om de ritmestoornis zo goed mogelijk onder controle te krijgen.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-049c808c6852e983b778f14dd9a49cf3'}}

Opvolging en prognose van HCM

Opvolging

Eens hartmedicatie moet worden opgestart, blijft dit levenslang nodig. Met de evolutie van de ziekte kan het zelfs nodig zijn dat dosissen verhoogd worden of extra medicatie opgestart wordt. De opvolging van een katje met HCM is heel belangrijk en zal bestaan uit regelmatige controles met herhalen van de echocardiografie, overlopen van de klinische klachten (en de ademhalingsfrequentie in rust thuis geteld) en bloedonderzoeken naarmate de ziekte vordert. 

Naast regelmatige controles in de praktijk, bestaat ook een eenvoudige opvolgingstool voor thuis! Het tellen van de ademhaling in rust, geeft een goed idee over het ontstaan van vocht op de longen, is makkelijk uit te voeren en is heel gevoelig aan verandering. Eén beweging van de borstkas naar boven en naar beneden telt als één ademhaling. De frequentie per minuut wordt best geteld als de hond erg rustig is of slaapt. Een normale ademhalingsfrequentie in rust thuis ligt onder de 30 keer per minuut. Tussen de 30 en de 40 ademhalingen per minuut is een beetje een grijze zone, boven de 40 keer per minuut is te snel. Hierbij is vooral de individuele evolutie en tendens van belang. De ademhalingsfrequentie wordt dus best ergens op een blaadje genoteerd en bijgehouden.

Prognose

HCM is ongeneeslijk. Het is de bedoeling van de medicatie om de kat een zo lang en comfortabel mogelijk leven te bieden. Eens er sprake is van hartfalen, bedraagt de gemiddelde overlevingstijd – met medicatie – één jaar.

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Hyperthyroidie

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Hyperthyroïdie bij de kat

Hyperthyroïdie is een aandoening waarbij de schildklier teveel hormonen produceert. Het is dé meest voorkomende ziekte van het hormoonstelsel van de kat.

Schildklierhormonen regelen de snelheid van de stofwisseling van het lichaam. Bij een te hoge productie van schildklierhormonen gaat de interne motor in “overdrive”.

Wanneer geen behandeling wordt ingesteld, is deze ziekte potentieel dodelijk. Gelukkig zijn er verschillende succesvolle behandelingen mogelijk.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e2f38bfe71fd4ba701b1b68e3ac7c6b2'}}

Tekenen van hyperthyroïdie

In 98% van de gevallen wordt hyperthyroïdie veroorzaakt door een goedaardige zwelling van de schildklieren met overproductie van hormonen tot gevolg. Slecht 2% van de katten met hyperthyroïdie hebben een kwaadaardige tumor in de schildklier, wat succesvolle behandeling haast onmogelijk maakt.

De ziekte komt haast uitsluitend bij katten op leeftijd voor, gemiddeld ouder dan 8 jaar.

Vaak voorkomende symptomen zijn:

  • Vermageren, ondanks verhoogde eetlust
  • Veranderingen in het gedrag: rusteloos, snel geïrriteerd, veel miauwen
  • Braken en diarree
  • Veel drinken en veel plassen
  • Slecht verzorgde vacht
  • Opzoeken van koele plekken
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e5f407606810649325d48a3b77d1f2c0'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-2b4106767daa357db1949eeaf81c6785'}}

Mogelijke complicaties

  • Hartfalen: het hart wordt door de verhoogde hoeveelheid schildklierhormonen gestimuleerd om sneller en krachtiger te kloppen. Dit kan leiden tot uitputting en oprekking van de hartspier
  • Hoge bloeddruk: dit kan op zijn beurt leiden tot beschadiging van organen zoals de ogen, de nieren, het hart en de hersenen.
  • Nierfalen: katten met overactieve schildklier hebben vaak een verminderde nierfunctie zonder dat we dit kunnen aantonen in het bloed. Controle van de nierwaarden na opstart van een behandeling is dan ook zeer belangrijk om dit “verdoken” nierfalen op te sporen.

Diagnose van hyperthyroïdie

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e47981f7f9f062f1295dc584494872a8'}}

Algemeen onderzoek

Een algemeen onderzoek levert vaak al een aantal verdachte signalen op, zoals versnelde hartslag, slechte vacht en soms is een vergrootte schildklier voelbaar in de hals

Bloedonderzoek

Hierbij bepalen we de hoeveelheid schildklierhormonen in het bloed. Deze test kan direct in onze praktijk uitgevoerd worden waarbij we na een halfuurtje de resultaten hebben. We kijken ook na of er geen andere aandoeningen zijn om rekening mee te houden in de keuze van de behandeling.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5ac40432be8e5482c8692c3577fc8468'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5cd48d36e4252a93c4151dbe4884f20f'}}

Scintigrafie

Dit is een scan waarbij de schildklieren zichtbaar worden gemaakt na injectie met een kleine hoeveelheid radioactief technetium. Dit wordt aangeraden wanneer chirurgisch ingegrepen wordt.

Behandeling van hyperthyroïdie

Er zijn 4 manieren om hyperthyroïdie bij de kat te behandelen. De leeftijd van de kat, de ernst van de vergroting en de mate van complicaties zijn aspecten die de beste manier van behandelen bepalen. Elke methode heeft voordelen en nadelen.

Medicatie

Voor deze behandeling is er maar één medicijn in Europa geregistreerd: thiamazole. Het medicijn vermindert de productie en afgifte van hormonen door de schildklier.

Toediening kan gebeuren in de vorm van een tablet of siroop, en moet twee maal per dag gebeuren. Na 3-4 weken wordt een bloedonderzoek uitgevoerd om te kijken of de dosis volstaat om de schildklier voldoende te onderdrukken. Indien de dosis op punt staat is een controle 1 tot 2 maal per jaar voldoende.

VOORDELEN:

  • relatief goedkoop
  • bij eigen dierenarts mogelijk
  • mogelijk bij nierfalen

NADELEN:

  • levenslang medicatie toedienen
  • soms bijwerkingen, vooral jeuk (verdwijnen bij stoppen met medicatie)
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-049c808c6852e983b778f14dd9a49cf3'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-3b8fd0b4539c43cdae29c0a188e92f04'}}

Operatie

Het doel van de operatie is het verwijderen van al het aangetaste schildklierweefsel, zonder de bijschildklier (die er vlak tegenaan ligt) te beschadigen. Veelal wordt er eerst een scintigrafie uitgevoerd om het aangetaste weefsel te identificeren. Indien de operatie succesvol is, behoeft uw kat nadien geen medicatie meer.

VOORDELEN:

  • definitieve oplossing

NADELEN:

  • kostprijs (scintigrafie en operatie)
  • risico op complicaties
  • niet bij nierfalen

Radio-actief jodium

Het radio-actief jodium wordt via een injectie aan de kat toegediend, vervolgens wordt het opgenomen in het abnormale schildklierweefsel. Er vindt een opeenstapeling plaats van een klein beetje radioactief materiaal in het zieke weefsel. De radioactieve straling vernietigt lokaal het abnormale schildklierweefsel, maar geeft geen beschadiging van het omringende weefsel.

VOORDELEN:

  • definitieve oplossing
  • op lange termijn goedkoper dan medicatie

NADELEN:

  • alleen in Gent beschikbaar
  • opname van minstens 1 week in de kliniek, gevolgd door quarantaine thuis (omwille van radio-activiteit)
  • minder geschikt bij nierfalen
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-a62de723bcb7235bb0814490f5d4c670'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-52d9f6e71a25fbd16a347b505af4ad0d'}}

Aangepaste voeding

Hill’s heeft een speciale voeding ontwikkeld die weinig jodium bevat: Hill’s Presciption Dieet y/d. In deze voeding zit precies genoeg jodium voor een normale schildklierfunctie, maar onvoldoende om overdreven productie van schildklierhormoon mogelijk te maken. Het is dan niet meer nodig medicatie te geven of een operatie uit te voeren. Deze optie is uitsluitend geschikt voor alleen levende binnenkatten. De kat mag immers écht helemaal niets anders eten. Zelfs wat kruimels oplikken kan de werking van het dieet teniet doen.

VOORDELEN

  • geen medicatie of operatie nodig
  • betaalbaar
  • mogelijk bij beginnend nierfalen

NADELEN:

  • enkel binnenhuiskatten die alleen leven
  • niet aangewezen bij ernstig nierfalen

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Astma

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Astma bij de kat

Feliene astma of astma bij katten is één van de meest voorkomende ademhalingsaandoeningen bij de kat.

Het wordt veroorzaakt door een overgevoeligheidsreactie waardoor er in de luchtwegen (bronchi) een ontstekingsreactie ontstaat. Deze reactie zorgt voor zwelling en samentrekking van de luchtwegen waardoor een vernauwing ontstaat.

Hierdoor ontstaat een moeilijke ademhaling.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-8c4621aad1d6f3e6f45ad6418eabcbbf'}}

Oorzaken van astma

De exacte oorzaak van de overgevoeligheidsreactie die astma veroorzaakt is niet gekend.

Er wordt vermoed dat het inademen van stoffen zoals tabakrook, stoffige kattenbakvulling, dampen van bepaalde schoonmaakmiddelen, pollen

en grassen aan de basis zouden kunnen liggen.

Feliene asma kan ontstaan bij katten van alle leeftijden en alle rassen. 

Tekenen van astma

Astma kan een acuut of chronisch ziekteverloop kennen.

Een acute astma-aanval wordt gekenmerkt door een plotse bemoeilijkte ademhaling. De katten ademen vaak met hun bek open en pompen erg met zowel de borstkas als de buik in een poging om toch voldoende zuurstof binnen te krijgen. Dit resulteert in een snelle, moeilijke en soms piepende ademhaling. De ademhalingsklachten kunnen dermate ernstig worden dat ze levensbedreigend kunnen zijn.

Een chronisch ziekteverloop uit zich meestal in subtielere klachten. De ademhaling kan moeilijker en piepend zijn en vaak is er sprake van hoesten.

Diagnose van astma

De diagnose is niet altijd makkelijk te stellen.

Meestal zullen RX-foto’s van de borstkas genomen worden om een vermoeden van astma te bevestigen en andere oorzaken (zoals longwormen of bronchitis) uit te sluiten.

Op het bloedonderzoek kan in sommige gevallen een overgevoeligheidsreactie gezien worden.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-d52e8eefa90c5fb059302a7db30f0c42'}}

Behandeling van astma

De behandeling van astma steunt op twee pijlers.

Als eerste moet de overgevoeligheidsreactie getemperd worden. Dit gebeurt meestal met behulp van cortisone. Sommige katjes zijn onder controle met cortisone alleen, maar vaak is dit onvoldoende.

In de ernstigere gevallen gebruiken we daarom als tweede geneesmiddel een zogenoemde “beta-2-agonist” (zoals salbutamol) .

Beide geneesmiddelen bestaan in de vorm van pillen of siroop, maar de beste optie in ernstige gevallen is toediening via inhalatie (via puffer). 

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5bfbdc114beeed98a98a85f14267c6c9'}}

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Baarmoederontsteking

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Baarmoederontsteking

Baarmoederontsteking of pyometra is een bacteriële infectie waarbij de baarmoeder zich vult met etter.

De aandoening komt vaak voor bij de niet-gesteriliseerde hond, vooral bij oudere dieren die reeds meermaals loops zijn geweest. Bij katten zien we het veel minder en dan meestal na gebruik van de pil om de krolsheid te onderdrukken.

Ontsteking van de baarmoeder is levensbedreigend en kan permanente schade aan de inwendige organen veroorzaken indien we niet tijdig ingrijpen.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-42da8d7eb9931c5b4a1a01165f8782ab'}}

Tekenen van baarmoederontsteking

De tekenen van een baarmoederontsteking zijn niet zeer typisch, vandaar het belang om deze aandoening steeds in het achterhoofd te houden bij een dier dat niet gesteriliseerd werd en zich algemeen niet lekker voelt. Bij de teef treedt baarmoederontsteking meestal 1-3 maanden na de loopsheid op, deze timing kan al een indicatie geven. Bij de kattin is er meestal sprake van een behandeling met de pil of een mislukte dekking.

We onderscheiden twee vormen van baarmoederontsteking, namelijk de open pyometra en de gesloten pyometra.

Bij de open pyometra is de baarmoederhals geopend waardoor de etter uit de vulva kan vloeien. Omdat bij deze vorm de etter weg kan en zichtbaar is voor de eigenaar, gaat deze meestal gepaard met minder ernstige symptomen. Het probleem wordt immers snel opgemerkt en een behandeling tijdig ingesteld.

Bij de gesloten pyometra hoopt de etter zich op in de baarmoeder waardoor deze erg groot wordt en mogelijk de druk niet meer aankan. De bacteriën komen dan in de buik en de bloedbaan terecht. In dit geval gaat de algemene toestand van het dier zeer snel achteruit, en kan het dier in shock gaan.

Vaak voorkomende symptomen zijn:

  • Veel drinken en veel plassen
  • Lusteloosheid
  • Koorts
  • Gebrek aan eetlust
  • Braken

Diagnostische onderzoeken

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-78d729a5df48e914ee44b00c89c0cd7c'}}

Lichamelijk onderzoek

Hierbij wordt er gekeken naar mogelijke uitvloei en koorts. Een pijnlijke, gespannen buik wordt ook meermaals opgemerkt.

Echografie

Met een echografisch onderzoek kunnen we de baarmoeder in beeld brengen. Indien deze gevuld is met een grote hoeveelheid etter, is de diagnose met zekerheid gesteld.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-c5dc4b94f3cd8315e4654063fbb10225'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5ac40432be8e5482c8692c3577fc8468'}}

Bloedonderzoek

Een bloedonderzoek alleen geeft ons meestal geen sluitende diagnose bij baarmoederontsteking. Het is echter wel onmisbaar om de algemene toestand van uw dier te evalueren, vooral wanneer het gaat om de gesloten vorm.

Behandeling van baarmoederontsteking

Er is maar één afdoende behandeling voor pyometra en dat is sterilisatie, waarbij baarmoeder en eierstokken verwijderd worden.

Indien de algemene toestand van het dier een operatie toelaat, voeren wij deze zo snel mogelijk uit. Wanneer de hond of kat een operatie niet meteen aankan, zullen we deze eerst trachten te stabiliseren met vocht en antibiotica via een infuus.

Alle patiënten krijgen tijdens de operatie een baxter met vocht en antibiotica toegediend. Tijdens de operatie volgen wij de algemene toestand zeer nauw op.

Indien we tijdig kunnen ingrijpen, kan de patiënt dezelfde dag nog naar huis, uiteraard met de nodige antibiotica en pijnmedicatie.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-1ce1283b882eaa06cefc9b8179035172'}}

Als alternatief voor de operatie, kan er ook een behandelprotocol via medicatie opgestart worden. Dit geniet zeker niet onze voorkeur en is voorbehouden voor honden of katten die een groot belang hebben in de fok. Het is dan de bedoeling om nog éénmalig een nestje te kunnen bekomen met dit dier en het nadien te laten steriliseren. Immers het risico op het hervallen in baarmoederontsteking is ongelooflijk groot.

Preventie van baarmoederontsteking

Aangezien baarmoederontsteking alleen voorkomt bij dieren die niet gesteriliseerd zijn, is sterilisatie dé manier om problemen te voorkomen.

De foto toont eveneens aan dat sterilisatie een veel minder ingrijpende operatie is. Links de ontstoken baarmoeder, rechts een normale baarmoeder van een jonge hond.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-3f41ef0fd6d21ef62a385f1442a367f5'}}

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Tandproblemen

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Tandproblemen

bij hond en kat

Tandproblemen komen bij 1/3 van de dieren ouder dan 3 jaar voor. Vaak wordt gedacht dat het om een schoonheidsprobleem gaat, maar het betreft hier weldegelijk een gezondsheidsprobleem!

Niet alleen zijn problemen in de mond erg pijnlijk, ze kunnen ook zorgen voor ernstige problemen in de organen.

Zoals steeds is ook hier preventie zeer belangrijk.

Immers “Voorkomen is beter dan genezen!”

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-b68f870aae05da27798f5d7f71b09e67'}}

Hoe ontstaan tandproblemen?

De mondproblemen beginnen vaak met een ophoping van tandplak. Zonder ingrijpen kan tandplak hard worden en zo ontstaat tandsteen. Tandsteen kan op zijn beurt leiden tot gingivitis of tandvleesontsteking. Dit is zeer pijnlijk en veroorzaakt uiteindelijk tandverlies.

De bijkomende infecties zijn verantwoordelijk voor een slechte adem. Bovendien kunnen zich vanuit de infectie bacteriën verspreiden naar de vitale organen, zoals het hart, de lever en de nieren!

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-d47d65d51cd047c9acb76ddd01356c71'}}

Mogelijke oorzaken van tandproblemen zijn:

  • Slechte mondverzorging
  • Persisterende melktanden: de melktand komt naast de definitieve tand staan met vorming van tandsteen op het raakvlak
  • Voeding: kleverige voeding leidt tot snellere vorming van tandplak 

Wat kan u opmerken bij tandproblemen?

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5ae2ab71a21cebe901860c2807bd7be5'}}

Vieze mondgeur

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-f7596cf50608909063c3ed767ebcc0ca'}}

Meer drinken

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-799462c8352b0962a00c476ec5acd82b'}}

Voer laten vallen

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e30a6741e17cd61acfddf84187980b44'}}

Pijnlijke mond

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-1d453ba3d28c7b6ac37eb79ad351f06b'}}

Knarsetanden

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-68b1b27cdd16713996f17ca15b997f4f'}}

Gewichtsverlies

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-f22f69fa7ba36613fd9ec545021a45d2'}}

Bloeden uit muil

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-f34d11f14dcf4b689b91e8d76b4896bd'}}

Wrijven met kop

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-a892a063846810153ad0e3e7b18e27d5'}}

Losse tanden

Hoe behandelen we tandproblemen?

Indien er zich reeds tandsteen gevormd heeft op het gebit van uw huisdier, is die alleen te verwijderen door “ultrasoon reinigen” of detartratie.

We overlopen hieronder even stap voor stap hoe we hiervoor te werk gaan.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-b51f00dd2408a9e66e3519aa5ecb607c'}}

1. VERDOVING

Wanneer u uw hond of kat binnenbrengt, doen wij eerst een korte check-up van hart en longen, waarna hij een kalmeringsspuitje krijgt. Nadat uw dier voldoende versuft is, plaatsen we een catheter in de ader op de voorpoot en langs daar wordt de eerste dosis verdoving toegediend.

Vervolgens wordt er een tube in de luchtpijp geplaatst en ademt uw dier zuurstof en gasanesthesie in. Deze tube zorgt er ook voor dat er geen water in de longen kan lopen tijdens de detartratie.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5660dbf4b1f3195c6a0f87efcf7ba974'}}

2.REINIGING

Met een ultrasoon apparaat genaamd “scaler” gaan we het tandsteen als het ware wegtrillen. Heel belangrijk hierbij is niet alleen de oppervlakkige reiniging maar ook de subgingivale reiniging, dus onder het tandvlees. Een ultrasone scaler vibreert op een frequentie die het celmembraan van bacteriën afbreekt. De vibratie is ook krachtig genoeg om tandsteen te verwijderen. Dit wordt gedaan onder een constante aanvoer van koud water om te voorkomen dat de tand opwarmt met beschadiging van de tandzenuw tot gevolg. 

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-fd4b94c39a0e6baa78d1a99719a7e541'}}

3. TREKKEN VAN TANDEN

Tijdens het “scalen” worden de tanden ook individueel nagekeken op eventuele afwijkingen.

In geval van gaatjes in de tand of breuk van de tand dient deze te worden getrokken. Ook bij blootliggende wortels wordt vaak overgegaan tot extractie, omdat dit zeer pijnlijk is voor het dier.

In onze praktijk beschikken wij over een professionele tandunit om al deze handelingen uit te kunnen voeren.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5ee90b80db9fcc791e88adb63f72bdb7'}}

4. POLIJSTEN

Nadat alles proper is worden de tanden gepolijst met speciale pasta. In deze pasta zitten zeer kleine korreltjes die de minuscule oneffenheden uit de tand schuren. Dit resulteert in een gladde tand waar minder makkelijk tandplak op vasthecht. 

5. ONTWAKEN

Wanneer alle behandelingen achter de rug zijn, wordt de gasanesthesie afgezet en blijft uw hond extra zuurstof ontvangen tot hij voldoende wakker is om naar de recovery ruimte te worden gebracht. Hier wordt hij in een hospitalisatiekooi gelegd en krijgt hij extra warmte van de infraroodlamp.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-3cadf42c1ce200042c22ce3c2f339ad1'}}

Wat kan u doen om problemen te voorkomen?

  • TANDEN POETSEN
  • VOEDING
  • KAUWSTRIPS
  • MONDWATER
  • BUCCO-FRESH
TANDEN POETSEN
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e6bb4bffbcbe6a1d1233176d711a415c.jpg'}}

TANDEN POETSEN

De beste manier om tandplak te verwijderen en dus de vorming van tandsteen te voorkomen, is de tanden van uw huisdier poetsen. Hier geldt: jong geleerd is oud gedaan! Echter ook een hond of kat die al ouder is, kan het nog aanleren. Poets elke dag: dan vergeet u het niet!

Aangepaste tandpasta en tandenborstel zijn in onze praktijk te verkrijgen, mét handleiding om poetsen aan te leren!

VOEDING

AANGEPASTE VOEDING

Voeding kan helpen bij de preventie van tandplak: een gebit dat kauwt blijft schoner! Zo geven harde brokken minder snel problemen dan blikvoer. Wij beschikken over speciaal voer dat zeer geschikt is om tandproblemen te voorkomen. Door de grootte en de vorm van de brok kan het dier deze brok niet zonder kauwen doorslikken. Bij het bijten vegen de vezels in de brok het tandoppervlak schoon.

De brokken bevatten geen schuurmiddelen, maar voorkomen de afzetting van tandsteen door het lage calciumgehalte. 

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-451bbf0fdbae6ca2336dbe54978e0322'}}
KAUWSTRIPS
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-644310f4cebd0c0e969ad89128767d97'}}

KAUWSTRIPS VOOR HONDEN

De kauwstrips voor honden zijn een goede aanvulling voor het tandenpoetsen. U kunt ze gebruiken op de dagen dat u niet aan poetsen toekomt of voor dieren die tandenpoetsen echt niet toelaten. 

Let wel op voor de hoeveelheid calorieën: sommige kauwstrips zijn echte dikmakers!

MONDWATER

MONDWATER

Plaqtiv+ Wateradditief is een vloeistof die door het drinkwater van de hond of kat kan gemengd worden.

Het remt de bacteriën in de mond en helpt daardoor de vorming van tandplak en tandsteen tegengaan. Daarnaast zorgt het ook voor een frissere adem.

Plaqtiv voegt u toe aan het drinkwater en dient u alle dagen te verversen.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-4ba9da6b1a68275a6ac9f9ab1ef00416.jpg'}}
BUCCO-FRESH
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-87071d674c485214da44235188ca4199'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-ebbcc993be43531f388af8cefc40c1a3'}}

BUCCO-FRESH

Orozyme Bucco-fresh Poeder wordt gemaakt van de alg Ascophyllum nodosum en dient over de brokken gestrooid te worden. Stoffen van deze alg worden na opname uitgescheiden in het speeksel.

De eerste weken zal het de slechte geur neutraliseren. Nadien zal bijkomend ook de tandsteen zachter gemaakt worden waardoor deze gemakkelijker loskomt tijdens het kauwen.

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Blaasontsteking kat

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Blaasontsteking bij de kat

Hoewel de term blaasontsteking bij de meeste mensen doet vermoeden dat het om een bacteriële infectie gaat, is dit bij katten zelden het geval. Bij katten jonger dan 10 jaar speelt maar in 5% van de gevallen een bacteriële infectie een rol. Een belangrijke oorzaak van blaasontsteking bij de kat is stress. We onderscheiden twee grote groepen van blaasontsteking, namelijk deze mét blaasgruis en deze zónder blaasgruis. Het maken van een onderscheid is belangrijk in de diagnostiek en zeer bepalend voor de behandeling!

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-3cc57cb5d4735d155a424b2267e10d5b'}}

Tekenen van blaasontsteking

Onderstaande tekenen kunnen wijzen op een blaasontsteking, zowel bij katers als bij kattinnen:

  • Vaak naar de bak om te plassen
  • Klagelijk miauwen bij het plassen
  • Kleine beetjes plassen
  • Persen op de urine
  • Likken van de penis
  • Buiten de bak plassen
  • Bloed bij de urine

!!! SPOEDGEVAL !!!

Als uw kater NIET meer kan plassen is dit een spoedgeval. De blaas vult zich steeds verder, terwijl de urine geen kant op kan. Hiervan ondervinden de nieren schade en de blaas kan scheuren. Uw kat wordt sloom, wil niet eten en kan gaan braken. Hij loopt raar en heeft veel buikpijn. Hij zit op de bak, zit te persen, maar er komt geen druppel urine.

Uw kat kan overlijden als gevolg van hoge nierwaarden en hartritmestoornissen door een hoog kalium. De verstopping in de plasbuis (propje blaasgruis, bloed en/of slijm) moet zo snel mogelijk opgeheven worden. Omdat een kater een veel smallere plasbuis heeft dan een poes, komt dit probleem vooral voor bij katers. Als de plasbuis van uw kat verstopt is, plaatst de dierenarts een urinesonde en moet de kat aan het infuus in onze opname verblijven. Hierbij controleren we eventueel ook de nierwaarden en het kalium in het bloed.

Oorzaken van blaasontsteking

We kunnen blaasontsteking bij de kat onderverdelen in 2 grote groepen, naargelang de oorzaak:

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-bb81bd4fdbc1b877cb018916d0169676'}}

FIC (Feliene Idiopatische Cystitis)

Deze vorm van ontsteking is verantwoordelijk voor meer dan 60% van de aandoeningen van de urinewegen bij de kat. Een zeer belangrijke rol is weggelegd voor stress in al zijn vormen: meerdere katten in huis, veranderde gewoontes, te weinig kattenbakken,… Ook overgewicht is een ernstige risicofactor.

Deze katten hervallen vaak, tenzij de stress en het overgewicht aangepakt worden.

Blaasgruis of Blaasstenen

(Struviet of Oxalaat)

De tweede meest voorkomende oorzaak van blaasontsteking bij katten is kristalvorming en urinestenen. De kristallen worden in de urineblaas gevormd. Dit komt onder andere door een te hoog mineraalgehalte in de voeding en door stoornissen in het metabolisme van het dier.

Deze kristallen kunnen samenklonteren tot pijnlijke stenen. Zij zullen een chronische blaasontsteking veroorzaken door constante irritatie van de blaaswand. Ze kunnen ook samen met andere cellen en/of eiwitten in de urine pluggen vormen die het plaskanaal verstoppen.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-1171c855a3accffa23e133a1633423fd'}}

Naast de 2 grote groepen van oorzakelijke factoren voor blaasontsteking, zijn er ook een aantal bijdragende factoren. Deze factoren vergroten het risico op het ontstaan van problemen, zonder écht aan de oorzaak te liggen:

  • Overgewicht en te weinig lichaamsbeweging
  • Te weinig drinken, waardoor de urine geconcentreerder wordt
  • Verkeerde voeding met te veel magnesium
  • Een te hoge zuurtegraad van de urine
  • Minder vaak voorkomende oorzaken: poliepen in de blaas, blaastumoren en aangeboren afwijkingen van de blaas 

Diagnostische onderzoeken

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-1f5fee4a5531c8784caeac6609ebe95c'}}

Echografie

Met echografie brengen we de inhoud van de blaas in beeld. Normale urine is zwart, wanneer er gruis aanwezig is in de blaas, zien we een grijze stippeling. Blaasstenen zijn ook duidelijk te zien (op dit beeldje zie je duidelijk 3 steentjes in de blaas) 

Urine Onderzoek

Het urine onderzoek is onmisbaar voor een juiste diagnose. We controleren de dichtheid van de urine, gaan na of er ontsteking aanwezig is, en gaan met de microscoop op zoek naar blaasgruis.

Daarnaast sturen we de urine naar het labo om een kweek te laten uitvoeren, om zeker te zijn dat er geen bacteriële infectie aanwezig is.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-5fafe0bb680b8bd67551db9b8fa2eb71'}}
{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-e94d380149800c6657538140f2e8beb2'}}

Radiografie

Bij vermoeden van problemen hogerop in het urinestelsel (nieren, ureters,…) kunnen we overgaan tot radiografie om steentjes op te sporen (op deze RX is een duidelijke steen zichtbaar in de nier)

Behandeling van blaasontsteking

De behandeling is uiteraard grotendeels afhankelijk van de oorzaak van de blaasontsteking, en kunnen we dus ook opdelen in 2 grote groepen:

FIC (dus zonder gruis)

  • Ontstekingsremmers, die ook de pijn verminderen
  • Aangepaste voeding zoals Royal Canin Urinary of Hill’s Metabolic Urinary Stress (wanneer ook overgewicht een rol speelt)
  • De kat meer doen drinken, bv door het plaatsen van een drinkfontein voor katten. De wateropname verhogen kan ook door het aanbieden van blikvoer, dat bevat immers veel meer water dan droogvoer; u kunt ook de brokjes nat maken
  • Antibiotica worden gebruikt indien het toch een bacteriële infectie betreft
  • Overgewicht aanpakken als uw kat te dik is. Indien mogelijk zorgen voor meer beweging, door regelmatig te spelen met uw kat
  • Verminder de stress waar mogelijk. Een Feliway verdamper kan helpen om de kat meer op zijn gemak te stellen. Bij meerdere katten in huis, zorgt u voor voldoende kattenbakken (vuistregel: aantal katten +1 = aantal kattenbakken)
  • Blaasontspanners, indien de blaaswand te fel verdikt en geïrriteerd is en daardoor zorgt voor verhoogde persdrang

Blaasgruis

Alle maatregelen voor FIC zijn ook hier van toepassing. Daarnaast dient ook het blaasgruis opgelost te worden.

Indien het gaat om struviet, kan dit aangepakt worden met voeding alleen.

Bij oxalaat-kristallen is het meestal ook nodig om chirurgisch in te grijpen, en de steentjes te verwijderen uit de blaas.

Wanneer het gaat om een kater die niet meer kan plassen, is kordaat ingrijpen door middel van sondage en spoelen van de blaas aangewezen. Dit omdat het hier gaat om een levensbedreigende aandoening. Wanneer de kat terug stabiel is, kan er overgegaan worden tot onderstaande maatregelen. In alle gevallen is het noodzakelijk om de voeding van uw kat aan te passen, met als doel het milieu in de blaas minder gunstig te maken voor de vorming van kristallen. Enerzijds door de zuurtegraad (pH) van de urine te normaliseren; en anderzijds door minder bouwstenen voor de kristallen (magnesium of calcium) aan te voeren. Regelmatige controles van de urine, zijn nodig om de resultaten van de behandeling op te volgen. Na 6 weken aangepaste voeding, komt u urine brengen ter controle. Is de urine minder geconcentreerd, de zuurtegraad goed en zijn er geen kristallen meer aanwezig, dan heeft de voeding en de verhoogde drankopname zijn werk gedaan. Na 3 maanden brengt u nogmaals urine binnen. Dan beslissen we of uw kat weer normale voeding mag hebben (liefst eveneens met een preventieve S/O-index). Bij katers is het in verband met de risico’s op verstopping en de gevolgen daarvan aan te raden de voeding levenslang te geven.

Chirurgisch ingrijpen

Bij hardnekkige gevallen van katers die regelmatig hervallen in spoedeisende blokkage, kan het nodig zijn om chirurgisch de penis te verwijderen. Er wordt dan een plasopening gemaakt onder de anus (zoals bij de kattin). Op die manier is het risico op verstopping fel verminderd omdat de nauwe doorgang door de penis weggenomen werd. Uw kat kan dan zonder pijn bij het plassen verder. Uiteraard wordt deze ingreep alleen uitgevoerd wanneer het écht niet anders kan!

Tips nodig om de stress bij uw kat te verlagen?

Bekijk onderstaand filmpje

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}

Geplaatst op door

Vaccinatie op maat van uw kat

{{ brizy_dc_global_blocks position=’top’ }}

Vaccinatie

op maat van uw kat

De afgelopen jaren zijn er grote veranderingen geweest in de aanbevelingen rond de vaccinatie van onze huisdieren.

Recent publiceerde de WSAVA (World Small Animal Veterinary Association) nieuwe richtlijnen voor de vaccinatie van katten.

Doel is om de vaccinatie aan te passen aan de levensomstandigheden van uw kat, en de hoeveelheid vaccins te beperken tot hetgeen écht noodzakelijk is.

In dit artikel lichten we kort de nieuwe richtlijnen toe.

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-d86a52e023e2a726402d23fb564de8b9'}}

Twee groepen katten

Bij de kat zijn de noodzakelijke vaccins afhankelijk van de levensstijl van uw kat. De WSAVA maakt onderscheid tussen katten die grote risico’s lopen, de HIGH RISK katten; en diegenen die minder blootgesteld worden aan ziektekiemen, de LOW RISK katten.

HIGH RISK katten

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-c503fdff76f169f9d5c71aed01a0b5d6'}}

Katten die contact hebben met soortgenoten behoren automatisch tot deze groep. Uiteraard denken we dan aan katten die buiten rondlopen, maar ook wanneer uw kat naar pension gaat tijdens uw vakantie komt ze in contact met andere poezen.

Katten die deelnemen aan shows of waarmee gekweekt wordt, lopen ook een hoger risico.

LOW RISK katten

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-3247cb93cac5f6a0c34ccaf4693e7e49'}}

Tot deze groep behoren de katten die nooit buiten komen en geen contact hebben met soortgenoten. Als bron van besmetting gelden hier enerzijds de huisgenoten (mensen of andere dieren); en anderzijds vlooien, die overbrenger kunnen zijn van het Leukose-virus. Een degelijke preventie van vlooien blijft dus onmisbaar!

Vaccinatie richtlijnen WSAVA

Afhankelijk van de groep waarin uw kat thuishoort, passen we een aangepast vaccinatie-protocol toe.

HIGH RISK katten

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-1c3eddd231d7d532c3891f7f614fe45d'}}

Voor deze katten is een goede bescherming tegen kattenziekte (parvo), niesziekte (Calici en Herpes) én leukose belangrijk.

Voor kittens starten we met vaccinatie op 9, 12 en 16 weken. Een herhaling op de leeftijd van 7 maanden en vervolgens na 1 jaar, zorgt voor langdurige bescherming tegen kattenziekte (3 jaar) en leukose (2 jaar).

Niesziekte (Calici en Herpes) breekt makkelijker door de bescherming van het vaccin, waardoor jaarlijks vaccineren tegen niesziekte nodig blijft.

LOW RISK katten

{{placeholder content='e3sgYnJpenlfZGNfaW1hZ2VfYWx0IH19' imageSrc='wp-f2d8afa2bc521c1e759873081784dc95'}}

Gezien deze katten minder risico lopen op besmetting, is jaarlijks vaccineren niet strikt noodzakelijk. Een herhaling elke 3 jaar houdt de afweer voldoende in stand. Vaccinatie tegen Leukose is niet nodig bij strikte vlooienpreventie.

Voor kittens starten we met vaccinatie op 9, 12 en 16 weken. Een herhaling op 7 maanden en vervolgens na 1 jaar, zorgt voor een langdurige bescherming, gezien het beperkte besmettingsrisico.

Een jaarlijkse controle blijft aangeraden, omdat katten meesters zijn in verbergen van ziekte.

Heeft u vragen bij deze nieuwe richtlijnen, of weet u niet zeker tot welke groep uw kat behoort? Contacteer ons gerust, wij geven met plezier de nodige verduidelijking!

Indien u niet zeker bent over de vaccinatie-status van uw kat, maak even een afspraak voor een gezondheidscontrole en vergeet uw boekje niet. Wij kijken meteen de vaccinaties van uw kat na en maken deze in orde waar nodig.

{{ brizy_dc_global_blocks position=’bottom’ }}