Geplaatst op

Slakkengif Intoxicatie

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-9978efd281a875b8c6cf6b2cc830b6fc' }}

Dierenartsenpraktijk

AVALON

Slakkengif intoxicatie

Slakkengifintoxicatie is één van de meest dodelijke vergiftingen die een hond kan oplopen. De giftige stof in de meeste slakkengifkorrels is metaldehyde. Het zijn typisch blauwgekleurde korrels die in de tuin gestrooid worden om slakken te bestrijden. Honden komen ermee in aanraking als ze in de tuin lopen of als ze bij de verpakking komen. Het gif smaakt niet vies, waardoor sommige honden geneigd zijn om ervan te eten.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-7ee8be0fd32f41e5e9b90231e7dfe0ff' }}

Tekenen van slakkengif vergiftiging

De typische symptomen van slakkengifintoxicatie bestaan uit:

  • maagdarmklachten:

hevige aanvallen van braken en diarree

  • zenuwsymtomen:

in het begin: vaak een knipperen van de ogen, samentrekkingen van de huid, overgevoeligheid op licht- en geluidprikkels en trillingen van de kop

bij ernstige intoxicatie of indien de vergiftiging al langer geleden ontstond: evolutie naar gegeneraliseerde stuipen en epilepsie-aanvallen

Deze aanvallen kunnen leiden tot het verliezen van het bewustzijn, oververhitting en uiteindelijk hersenschade.

Ook de lever kan hierbij aangetast worden.

Behandeling van slakkengif intoxicatie

Het is heel belangrijk om zo snel mogelijk een dierenarts te contacteren. Hoe sneller de diagnose gesteld kan worden, hoe sneller er kan worden ingegrepen. Indien u de verpakking van het gif bewaard hebt, breng dit zeker mee naar de dierenarts: dan kunnen we snel het gif identificeren en de juiste behandeling opstarten!

De behandeling is gebaseerd op twee dingen: het verwijderen van de giftige stoffen uit het lichaam en het behandelen van de aanwezige symptomen. 

De giftige stoffen worden zo goed en zo snel mogelijk uit het lichaam verwijderd.

Als de hond nog bij bewustzijn is, wordt braken opgewekt.

Indien de hond niet meer bij bewustzijn is, kunnen deze niet laten braken omwille van het risico op verslikking. Er zal dan een maagspoeling nodig zijn.

Daarnaast wordt bij voorkeur ook een lavement uitgevoerd om de darmen te spoelen en krijgt de patiënt een stevig infuus toegediend.

Als de hond in staat is om te eten, wordt actieve kool gegeven bij de voeding om de absorptie van wat er toch nog zou overblijven in het lichaam tegen te gaan. 

De verdere behandeling is afhankelijk van de ernst en de aard van de symptomen.

Er wordt iets opgestart tegen de misselijkheid en het braken.

We gaan ons vooral concentreren op het controleren van de zenuwklachten. De spiertrillingen worden gestopt met diazepam. Indien er echte epilepsie-aanvallen ontstaan, kan het nodig zijn om extra medicatie op te starten of zelfs een kunstmatige coma in te leiden om de periode van de intoxicatie te overbruggen.

De temperatuur (en de algemene parameters) worden sowieso nauw opgevolgd en indien er tekenen van oververhitting ontstaan, dient de patiënt afgekoeld te worden om hersenschade en orgaanschade te voorkomen.

Herstel na slakkengif intoxicatie

Indien er snel ingegrepen wordt, houden de honden er meestal niets aan over.

Indien er zich al ernstige zenuwsymptomen uiten, is de prognose sterk gereserveerd.

Ongeveer één op vijf honden zou overlijden aan de gevolgen van de intoxicatie.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-a572f1c0063788462320c0ebdfe0f115' }}

Copyright: Dierenartsenpraktijk AVALON BVBA – BTW: BE0823.538.413

Liersesteenweg 146, 2220 Heist-op-den-Berg – Tel. (015) 25 39 89

Geplaatst op

Fien

MEI 2019

Fien,

heeft slakkengif gegeten

Voor meer informatie over Slakkengif intoxicatie, Klik hier

Fien werd in het weekend aangeboden met plotse diarree, zwakte en kleine trillingen van de kop. De eigenaars hadden de dag voordien slakkengif gestrooid, maar hadden dat het jaar voordien ook al gedaan, zonder problemen. Omdat Fien zich duidelijk niet goed voelde, werd ze meteen gehospitaliseerd.

Fien kreeg iets toegediend om braken uit te lokken: ze had duidelijk van de blauwe slakkengifkorrels gegeten. Door ze te doen braken, een lavement te geven en infuus toe te dienen, werden de resterende gifstoffen zo snel mogelijk uit het lichaam verwijderd. Enkele uren later voelde Fien zich al veel beter. Ze wou opnieuw eten en kreeg nog wat extra actieve kool om de absorptie van resterende toxines tegen te gaan. Fien bleef nog een nachtje ter observatie en nadat de korrels in de tuin niet meer bereikbaar waren, mocht ze terug naar huis. Ze komt er gelukkig met de schrik vanaf!

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-7ee8be0fd32f41e5e9b90231e7dfe0ff' }}

Korrels slakkengif

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-056c89c293cc2e0a7365e9e86ba6398d' }}

Fien bij het afscheid

Geplaatst op

Baarmoederontsteking

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-9978efd281a875b8c6cf6b2cc830b6fc' }}

Dierenartsenpraktijk

AVALON

Baarmoederontsteking

Baarmoederontsteking of pyometra is een bacteriële infectie waarbij de baarmoeder zich vult met etter.De aandoening komt vaak voor bij de niet-gesteriliseerde hond, vooral bij oudere dieren die reeds meermaals loops zijn geweest. Bij katten zien we het veel minder en dan meestal na gebruik van de pil om de krolsheid te onderdrukken. Ontsteking van de baarmoeder is levensbedreigend en kan permanente schade aan de inwendige organen veroorzaken indien we niet tijdig ingrijpen.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-42da8d7eb9931c5b4a1a01165f8782ab' }}

Tekenen van baarmoederontsteking

De tekenen van een baarmoederontsteking zijn niet zeer typisch, vandaar het belang om deze aandoening steeds in het achterhoofd te houden bij een dier dat niet gesteriliseerd werd en zich algemeen niet lekker voelt. Bij de teef treedt baarmoederontsteking meestal 1-3 maanden na de loopsheid op, deze timing kan al een indicatie geven. Bij de kattin is er meestal sprake van een behandeling met de pil of een mislukte dekking.

We onderscheiden twee vormen van baarmoederontsteking, namelijk de open pyometra en de gesloten pyometra.

Bij de open pyometra is de baarmoederhals geopend waardoor de etter uit de vulva kan vloeien. Omdat bij deze vorm de etter weg kan en zichtbaar is voor de eigenaar, gaat deze meestal gepaard met minder ernstige symptomen. Het probleem wordt immers snel opgemerkt en een behandeling tijdig ingesteld.

Bij de gesloten pyometra hoopt de etter zich op in de baarmoeder waardoor deze erg groot wordt en mogelijk de druk niet meer aankan. De bacteriën komen dan in de buik en de bloedbaan terecht. In dit geval gaat de algemene toestand van het dier zeer snel achteruit, en kan het dier in shock gaan.

Vaak voorkomende symptomen zijn:

  • Veel drinken en veel plassen
  • Lusteloosheid
  • Koorts
  • Gebrek aan eetlust
  • Braken

Diagnostische onderzoeken

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-78d729a5df48e914ee44b00c89c0cd7c' }}

Lichamelijk onderzoek

Hierbij wordt er gekeken naar mogelijke uitvloei en koorts. Een pijnlijke, gespannen buik wordt ook meermaals opgemerkt.

Echografie

Met een echografisch onderzoek kunnen we de baarmoeder in beeld brengen. Indien deze gevuld is met een grote hoeveelheid etter, is de diagnose met zekerheid gesteld.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-c5dc4b94f3cd8315e4654063fbb10225' }}
{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-5ac40432be8e5482c8692c3577fc8468' }}

Bloedonderzoek

Een bloedonderzoek alleen geeft ons meestal geen sluitende diagnose bij baarmoederontsteking. Het is echter wel onmisbaar om de algemene toestand van uw dier te evalueren, vooral wanneer het gaat om de gesloten vorm.

Behandeling van baarmoederontsteking

Er is maar één afdoende behandeling voor pyometra en dat is sterilisatie, waarbij baarmoeder en eierstokken verwijderd worden.

Indien de algemene toestand van het dier een operatie toelaat, voeren wij deze zo snel mogelijk uit. Wanneer de hond of kat een operatie niet meteen aankan, zullen we deze eerst trachten te stabiliseren met vocht en antibiotica via een infuus.

Alle patiënten krijgen tijdens de operatie een baxter met vocht en antibiotica toegediend. Tijdens de operatie volgen wij de algemene toestand zeer nauw op.

Indien we tijdig kunnen ingrijpen, kan de patiënt dezelfde dag nog naar huis, uiteraard met de nodige antibiotica en pijnmedicatie.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-1ce1283b882eaa06cefc9b8179035172' }}

Als alternatief voor de operatie, kan er ook een behandelprotocol via medicatie opgestart worden. Dit geniet zeker niet onze voorkeur en is voorbehouden voor honden of katten die een groot belang hebben in de fok. Het is dan de bedoeling om nog éénmalig een nestje te kunnen bekomen met dit dier en het nadien te laten steriliseren. Immers het risico op het hervallen in baarmoederontsteking is ongelooflijk groot.

Preventie van baarmoederontsteking

Aangezien baarmoederontsteking alleen voorkomt bij dieren die niet gesteriliseerd zijn, is sterilisatie dé manier om problemen te voorkomen.

De foto toont eveneens aan dat sterilisatie een veel minder ingrijpende operatie is. Links de ontstoken baarmoeder, rechts een normale baarmoeder van een jonge hond.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-3f41ef0fd6d21ef62a385f1442a367f5' }}

Copyright: Dierenartsenpraktijk AVALON BVBA – BTW: BE0823.538.413

Liersesteenweg 146, 2220 Heist-op-den-Berg – Tel. (015) 25 39 89

Geplaatst op

Poezemans

APRIL 2019

Poezemans,

heeft een erg dikke buik

Voor meer informatie over Baarmoederontsteking, Klik hier

Tijdens de maand april hadden we een heuse reeks honden en zelfs een kat met baarmoederontsteking.

Poezemans was de enige kat in het rijtje en werd bij ons aangeboden omdat ze, op een paar dagen tijd, een erg dikke buik gekregen had. Aangezien Poezemans niet buiten mag, kon ze niet gedekt zijn en was dracht uitgesloten. De opmerkzame baasjes hadden ook een vochtvlekje gevonden in het bed.

Op onderzoek vertoonde Poezemans inderdaad een erg dikke en harde buik. De vulva stond ook een beetje vochtig.

Het verhaal wees in de richting van een pyometra (oftewel een baarmoederontsteking). Aangezien sterilisatie de enige juiste behandelmethode is, werd er meteen overgegaan tot operatie. De erg gezwollen baarmoeder, die op sommige plaatsen bijna 10 cm in diameter was (normaal is de baarmoeder maar een paar millimeter dik) werd volledig verwijderd, samen met de eierstokken. Poezemans kon dezelfde avond nog naar huis, verlost van haar dikke buik!

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-3b53c4c415d473a2a68f7c5e9f7f1c10' }}

Baarmoeder na verwijderen

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-ee3667747eefd27e12e851fd84199fb7' }}

Poezemans na de operatie

Geplaatst op

Kane

MAART 2019

Kane,

lust wel een sokje

Kane wou al een paar dagen niet meer eten en was erg futloos. De eigenaars weten dat hij een enorme neiging heeft om vanalles op te eten dat niet mag. Ze proberen er zo veel mogelijk op te letten dat hij nergens aan kan, maar vorige week verdween er toch een paar sokken.

Kane was stabiel en niet erg pijnlijk in zijn buik, maar gezien de voorgeschiedenis werd meteen een RX van zijn buik gemaakt. Daarop was erg veel lucht in de darmen te zien: een duidelijk beeld van obstructie. Als je goed kijkt, kan je ook een stof-achtig voorwerp zien zitten.

Kane werd dezelfde dag nog geopereerd en de verdwenen sok werd uit zijn darmen gehaald. De darmen hadden wel wat schade ondervonden van de obstructie, maar waren gelukkig gezond genoeg, zodat er geen stuk darm moest worden weggenomen. Dat is namelijk een veel riskantere operatie. Kane herstelde goed, maar heeft zijn lesje niet geleerd: hij is nog steeds op zoek naar vreemde dingen om op te eten.

Wij duimen mee dat hij niet meer in de problemen geraakt!

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-5a81629ad16a7840459e9fc0a4738b15' }}

Radiografie

van de buik

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-7802cfc2b9b0baec1b6ae0d7231db818' }}

Kane op de operatietafel

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-fe926ac96644266f9da2012b9dfda7c8' }}

De sok net uit de darm

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-f7026842ae8dfdd3a6fe9e6e795a2f15' }}

De sok na een wasbeurt

Geplaatst op

Pancreatitis bij de hond

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-9978efd281a875b8c6cf6b2cc830b6fc' }}

Dierenartsenpraktijk

AVALON

Pancreatitis bij de hond

Pancreatitis is een ander woord voor alvleesklierontsteking. Dit komt regelmatig voor bij honden en kan levensbedreigend zijn. De alvleesklier produceert zowel hormonen (zijnde insuline om de bloedsuikerspiegel op peil te honden), als enzymen. Deze enzymen worden actief in de darmen waar ze meehelpen met het verteren van voedsel. Bij alvleesklierontsteking worden deze enzymen echter al actief in de alvleesklier zelf. Dit leidt tot een hevige ontsteking, pancreatitis genaamd.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-5fc73252b3a455cb2d78ba81efa8b93a' }}

Tekenen van pancreatitis

Wanneer de klachten plots ontstaan en zeer hevig zijn, spreken we van acute pancreatitis. De ziekte kan ook een eerder slepend verloop kennen, met mildere klachten, dan gaat het om chronische pancreatitis. Honden die ooit aangeboden zijn met pancreatitis, hebben een verhoogd risico om te hervallen.

ACUTE PANCREATITIS

  • Verlies van eelust
  • Braken
  • Buikpijn
  • Sloomheid
  • Diarree
  • Koorts
  • Shock

CHRONISCHE PANCREATITIS

  • Slechte eetlust
  • Vermageren
  • (milde) Diarree
  • Af en toe braken
  • Gespannen buik
{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-9bfc3f08e942edb486db6843a235f0ab' }}

Oorzaken van pancreatitis

In 90% van de gevallen is de exacte oorzaak van pancreatitis niet te achterhalen. Wel is geweten dat een vetrijke maaltijd de pancreas zodanig kan stimuleren dat er een ontsteking ontstaat. Vooral als er al een chronisch probleem vermoed wordt, kan een overdaad aan vet een acute ontsteking uitlokken.

Een bijkomende risico factor tot het ontwikkelen van pancreatitis is

overgewicht!

De overige 10% wordt veroorzaakt door tumoren, doorbloedingsstoornissen, infectie of beschadiging van de pancreas.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-de34023bb5d013345ac9c1ccfbef14f3' }}

Diagnostische onderzoeken

Bloedonderzoek

Na het lichamelijk onderzoek, voeren we algemeen bloedonderzoek uit. Er zijn immers meerdere aandoeningen die dezelfde ziektetekenen veroorzaken. De resultaten van het bloedonderzoek geven ons meestal duidelijkheid over het orgaan dat de problemen veroorzaakt.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-84306ff132cb28138f1190ebec25b174' }}
{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-a89df4c6530e6640a4a248e18905f057' }}
{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-3274a5065a4ccd5cd3247f87aa471dde' }}

SNAP-test

Deze test gebeurt eveneens op een bloedstaal en is een specifieke test voor het aantonen van pancreatitis.

De resultaten zijn na 30 minuten bekend.

Echografie

Een echografisch onderzoek kan ons helpen bij het zoeken naar een mogelijke oorzaak van de pancreatitis.

Daarnaast stelt ze ons in staat de ernst van de ontsteking en de aanwezige buikvliesontsteking vast te stellen. Immers hoe erger de ontsteking, hoe langer het herstel zal duren.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-cccb10e435822564f5d05d9d733b78b5' }}

Behandeling van pancreatitis

Een ontsteking van de alvleesklier moet door het lichaam zelf worden opgelost, er zijn dus geen medicijnen die de ontsteking van de alvleesklier remmen! Omdat de hond braakt, niet eet, diarree heeft en buikpijn heeft is het wel erg belangrijk om hiervoor medicijnen te gebruiken.

Hospitalisatie

Honden met acute pancreatitis verliezen erg veel vocht door braken en diarree. Toedienen van een infuus om dit verlies te compenseren is dus onmisbaar om uitdroging te voorkomen.

Via dit infuus dienen we eveneens medicatie toe om:

  • het braken te onderdrukken
  • de productie van maagzuur te remmen
  • de pijn te behandelen
{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-390ed79b09aa7156cdd62b0042c2530f' }}
{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-8730fcd78828227a538bbb3ba5a95289' }}

Dwangvoeren

Indien de patiënt na één of twee dagen intensieve infuustherapie nog steeds niet spontaan wil eten, starten we met dwangvoeren. De darmcellen krijgen hun voedingsstoffen immers niet via de bloedbaan, maar halen ze rechtstreeks uit de darminhoud.

In eerste instantie proberen we vloeibare voeding toe te dienen met een spuitje via de mond. Indien de hond echter te misselijk is en weigert om te slikken, gaan we over op een voedingssonde. Deze sonde wordt via de neus tot aan de maag ingebracht. De sonde kan gebruikt worden om voeding en medicatie toe te dienen, maar laat ook spontaan eten toe.

Opvolging

Wanneer de hond opnieuw spontaan eet, kan deze naar huis om verder aan te sterken.

Aangezien honden die hersteld zijn van pancreatitis een verhoogd risico lopen op nieuwe episodes van alvleesklierontsteking, is het geven van aangepaste voeding zeer belangrijk. Deze voeding dient vetarm en lichtverteerbaar te zijn; wij raden Gastro-Intestinal Low Fat van Royal Canin aan.

De pancreas is ook verantwoordelijk voor de productie van insuline, we moeten dus ook bedacht zijn op de mogelijke ontwikkeling van diabetes na een episode van pancreatitis. Indien er reden is tot ongerustheid zullen we dus sneller overgaan tot een bloedcontrole.

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-904f8847288421c6d193afd84a0c7963' }}

Copyright: Dierenartsenpraktijk AVALON BVBA – BTW: BE0823.538.413

Liersesteenweg 146, 2220 Heist-op-den-Berg – Tel. (015) 25 39 89

Geplaatst op

Zoë

FEBRUARI 2019

Zoë,

kon niet stoppen met braken

Voor meer informatie over Pancreatitis bij de hond, Klik hier

Op 1 februari werd Zoë bij ons aangeboden nadat ze een nacht hevige buikpijn had gehad. Eten wilde ze niet meer en drinken werd direct terug uitgebraakt.

Tijdens het lichamelijk onderzoek bleek Zoë erg pijnlijk vooraan in de buik, ze had ook een beetje een verhoogde temperatuur. We namen een bloedstaal en dankzij ons eigen labo-toestel was de diagnose een klein uurtje later al gesteld: Zoë had pancreatitis. Dit is een ontsteking van de alvleesklier, die erg veel buikpijn veroorzaakt. Door het onophoudend braken is er ook een risico op uitdroging, waardoor snel ingrijpen nodig is.

Er zat niets anders op dan Zoë op te nemen in onze hospitalisatie. Ze kreeg vocht toegediend via infuus en de nodige medicatie om de pijn en het braken te onderdrukken. Na 2 dagen intensieve behandeling weigerde Zoë nog steeds te eten, waardoor zondag een voedingssonde werd geplaatst. Deze sonde reikt via haar neus en de slokdarm tot aan de maag, zodat we vloeibare voeding kunnen toedienen. Zoë mocht immers niet verder verzwakken om haar herstel mogelijk te maken. Het bazinnetje van Zoë kwam tussendoor op bezoek en probeerde mee om haar terug aan het eten te krijgen. Een paar dagen na het plaatsen van de sonde likte Zoë voorzichtig paté van onze vingers: het ging de goede kant op!

Zoë zelf stelde onze zorgen echter steeds minder op prijs. Gelukkig was ze niet langer afhankelijk van de voedingssonde en het infuus. Op woensdag werd ze dan ook ontslagen en mocht ze naar huis terugkeren.

Zoë was hierover zeer tevreden, net als haar baasjes!

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-57d75def7c357ea03f95e7092a390e7d' }}

Zoë met haar voedingssonde

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-a9fa034fcbd81f38e0237abef2dde6ea' }}

Bedankje van de baasjes

Geplaatst op

Tandproblemen

Dierenartsenpraktijk

AVALON

Tandproblemen

bij hond en kat

Tandproblemen komen bij 1/3 van de dieren ouder dan 3 jaar voor. Vaak wordt gedacht dat het om een schoonheidsprobleem gaat, maar het betreft hier weldegelijk een gezondsheidsprobleem!

Niet alleen zijn problemen in de mond erg pijnlijk, ze kunnen ook zorgen voor ernstige problemen in de organen.

Zoals steeds is ook hier preventie zeer belangrijk.

Immers “Voorkomen is beter dan genezen!”

Hoe ontstaan tandproblemen?

De mondproblemen beginnen vaak met een ophoping van tandplak. Zonder ingrijpen kan tandplak hard worden en zo ontstaat tandsteen. Tandsteen kan op zijn beurt leiden tot gingivitis of tandvleesontsteking. Dit is zeer pijnlijk en veroorzaakt uiteindelijk tandverlies.

De bijkomende infecties zijn verantwoordelijk voor een slechte adem. Bovendien kunnen zich vanuit de infectie bacteriën verspreiden naar de vitale organen, zoals het hart, de lever en de nieren!

Mogelijke oorzaken van tandproblemen zijn:

  • Slechte mondverzorging
  • Persisterende melktanden: de melktand komt naast de definitieve tand staan met vorming van tandsteen op het raakvlak
  • Voeding: kleverige voeding leidt tot snellere vorming van tandplak 

Wat kan u opmerken bij tandproblemen?

Vieze mondgeur

Meer drinken

Voer laten vallen

Pijnlijke mond

Knarsetanden

Gewichtsverlies

Bloeden uit muil

Wrijven met kop

Losse tanden

Hoe behandelen we tandproblemen?

Indien er zich reeds tandsteen gevormd heeft op het gebit van uw huisdier, is die alleen te verwijderen door “ultrasoon reinigen” of detartratie.

We overlopen hieronder even stap voor stap hoe we hiervoor te werk gaan.

1. VERDOVING

Wanneer u uw hond of kat binnenbrengt, doen wij eerst een korte check-up van hart en longen, waarna hij een kalmeringsspuitje krijgt. Nadat uw dier voldoende versuft is, plaatsen we een catheter in de ader op de voorpoot en langs daar wordt de eerste dosis verdoving toegediend.

Vervolgens wordt er een tube in de luchtpijp geplaatst en ademt uw dier zuurstof en gasanesthesie in. Deze tube zorgt er ook voor dat er geen water in de longen kan lopen tijdens de detartratie.

2.REINIGING

Met een ultrasoon apparaat genaamd “scaler” gaan we het tandsteen als het ware wegtrillen. Heel belangrijk hierbij is niet alleen de oppervlakkige reiniging maar ook de subgingivale reiniging, dus onder het tandvlees. Een ultrasone scaler vibreert op een frequentie die het celmembraan van bacteriën afbreekt. De vibratie is ook krachtig genoeg om tandsteen te verwijderen. Dit wordt  gedaan onder een constante aanvoer van koud water om te voorkomen dat de tand opwarmt met beschadiging van de tandzenuw tot gevolg.  

3. TREKKEN VAN TANDEN

Tijdens het “scalen” worden de tanden ook individueel nagekeken op eventuele afwijkingen.

In geval van gaatjes in de tand of breuk van de tand dient deze te worden getrokken. Ook bij blootliggende wortels wordt vaak overgegaan tot extractie, omdat dit zeer pijnlijk is voor het dier.

In onze praktijk beschikken wij over een professionele tandunit om al deze handelingen uit te kunnen voeren.

4. POLIJSTEN

Nadat alles proper is worden de tanden gepolijst met speciale pasta. In deze pasta zitten zeer kleine korreltjes die de minuscule oneffenheden uit de tand schuren. Dit resulteert in een gladde tand waar minder makkelijk tandplak op vasthecht. 

5. ONTWAKEN

Wanneer alle behandelingen achter de rug zijn, wordt de gasanesthesie afgezet en blijft uw hond extra zuurstof ontvangen tot hij voldoende wakker is om naar de recovery ruimte te worden gebracht. Hier wordt hij in een hospitalisatiekooi gelegd en krijgt hij extra warmte van de infraroodlamp.

Wat kan u doen om problemen te voorkomen?

  • TANDEN POETSEN
  • VOEDING
  • KAUWSTRIPS
  • MONDWATER
  • BUCCO-FRESH
TANDEN POETSEN

TANDEN POETSEN

De beste manier om tandplak te verwijderen en dus de vorming van tandsteen te voorkomen, is de tanden van uw huisdier poetsen. Hier geldt: jong geleerd is oud gedaan! Echter ook een hond of kat die al ouder is, kan het nog aanleren.

Poets elke dag: dan vergeet u het niet!

Indien u wil starten met poetsen, hebben wij een aangepaste gebitsverzorgingsset waarin alle nodige producten zitten.

VOEDING

AANGEPASTE VOEDING

Voeding kan helpen bij de preventie van tandplak: een gebit dat kauwt blijft schoner! Zo geven harde brokken minder snel problemen dan blikvoer. Wij beschikken over speciaal voer dat zeer geschikt is om tandproblemen te voorkomen. Door de grootte en de vorm van de brok kan het dier deze brok niet zonder kauwen doorslikken. Bij het bijten vegen de vezels in de brok het tandoppervlak schoon. De brokken bevatten geen schuurmiddelen, maar voorkomen de afzetting van tandsteen door het lage calciumgehalte. 

KAUWSTRIPS

KAUWSTRIPS VOOR HONDEN

De kauwstrips voor honden zijn een goede aanvulling voor het tandenpoetsen. U kunt ze gebruiken op de dagen dat u niet aan poetsen toekomt of voor dieren die tandenpoetsen echt niet toelaten. 

Let wel op voor de hoeveelheid calorieën: sommige kauwstrips zijn echte dikmakers!

MONDWATER

VET AQUADENT

Vet Aquadent is een vloeistof die door het drinkwater van de hond of kat kan gemengd worden. Het bevat xylitol en chloorhexidine. Deze beide stoffen remmen de bacteriën in de mond en helpen daardoor de vorming van tandplak en tandsteen tegengaan. Xylitol zorgt ook voor een frisse adem. Vet Aquadent wordt elke keer u het water ververst toegevoegd in doses van 10 ml per liter drinkwater. 

BUCCO-FRESH

BUCCO-FRESH

Orozyme Bucco-fresh Poeder wordt gemaakt van de alg Ascophyllum nodosum en dient over de brokken gestrooid te worden. Stoffen van deze alg worden na opname uitgescheiden in het speeksel.

De eerste weken zal het de slechte geur neutraliseren. Nadien zal bijkomend ook de tandsteen zachter gemaakt worden waardoor deze gemakkelijker loskomt tijdens het kauwen.

Dezelfde alg kan ook teruggevonden in de Bucco-Fresh Snoepjes. Zo kan u uw hond of kat op een gezonde manier belonen!

Copyright: Dierenartsenpraktijk AVALON BVBA – BTW: BE0823.538.413

Liersesteenweg 146, 2220 Heist-op-den-Berg – Tel. (015) 25 39 89

Geplaatst op

Fiston

JANUARI 2019

Fiston,

de kat die niet kon plassen

Voor meer informatie over Blaasontsteking bij de kat, Klik hier

Fiston kwam een tijdje geleden naar de praktijk met plasproblemen. Tijdens het onderzoek werd al snel duidelijk dat zijn blaas erg groot, gespannen en pijnlijk was. Fiston kon dus niet meer plassen. De urine zag er op echo erg vlokkerig en gemineraliseerd uit. Er werd daarom beslist om hem te sonderen om de aanwezige obstructie in zijn plasbuis op te heffen en de inhoud van zijn blaas zoveel mogelijk te spoelen, in de hoop de verstoppende materie zonder operatie te kunnen verwijderen. De ingreep verliep erg goed en er werd heel veel ‘blaaszand’ verwijderd via de urinesonde. Nadat deze sonde verwijderd werd, kon Fiston gelukkig weer plassen! Daar waren we allemaal heel blij om, want dergelijke obstructieve blaasproblemen zijn soms erg lastig om te behandelen. Hij kon gelukkig snel weer naar huis met aangepaste voeding om zo herval te voorkomen. Hopelijk niet tot snel, Fiston!

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-4419628b7c8c76ec334632aa13a863b0' }}

Blaasgruis zichtbaar op echo 

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-caf2718fb88688d1eb2a70138024e062' }}

“Zand” in de urine

{{ brizy_dc_image_alt uid='wp-e919bb6925206ebb1bfbcc6d3be09b6d' }}

Afscheid van een gelukkige Fiston